Gimnastyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1920 – wielobój indywidualny mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1920
Gimnastyka
Wielobój indywidualny mężczyzn
Złoty medal

Giorgio Zampori

Srebrny medal

Francja Marco Torrès

Brązowy medal

Francja Jean Gounot

Gimnastyka na
Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1920
wielobój indywidualny mężczyźni
wielobój drużynowy mężczyźni
wielobój drużynowy
(system wolny)
mężczyźni
wielobój drużynowy
(system szwedzki)
mężczyźni
Zdobywca złotego medalu Giorgio Zampori

Wielobój indywidualny mężczyzn był jedną z czterech konkurencji gimnastycznych rozgrywanych podczas VII Letnich Igrzysk Olimpijskich w Antwerpii w 1920 roku. Zawody odbyły się 26 sierpnia 1920 r. na Stadionie Olimpijskim.

Na wielobój składało się pięć konkurencji:

  1. ćwiczenia wolne (układ obowiązkowy)
  2. drążek (układ obowiązkowy i dowolny)
  3. poręcze (układ obowiązkowy i dowolny)
  4. kółka (układ obowiązkowy i dowolny)
  5. koń z łękami (układ obowiązkowy)

Każde z ćwiczeń oceniano w skali od 0 do 10 punktów. Przyznawano także po dwa punkty każdemu z zawodników, który rozpoczął i zakończył układ. Maksymalna liczba punktów za każde ćwiczenie wynosiła 12 punktów, a za całą konkurencję 96 punkty.

Wystartowało 25 zawodników z 7 krajów. Zwycięzcą wieloboju został Włoch Giorgio Zampori, mistrz olimpijski w wieloboju drużynowym z igrzysk w Sztokholmie w 1912 roku.

Konkurencje gimnastyczne na igrzyskach w Antwerpii były pierwszymi większymi międzynarodowymi zawodami od 1913 roku, kiedy to rozegrano ostatnie mistrzostwa świata przed pierwszą wojną światową. Faworytem do złota był Francuz Marco Torrès, będący mistrzem świata w wieloboju indywidualnym z 1909 i 1913 roku. Jednakże zdobył od jedynie srebro. Mistrzem olimpijskim został Zampori – był to jedyny tytuł mistrzowski w jego karierze w wieloboju indywidualnym.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Zawodnik Wynik
1. Giorgio Zampori 88,35
2. Francja Marco Torrès 87,62
3. Francja Jean Gounot 87,45
4. Belgia Félicien Kempeneers 86,25
5. Francja Georges Thurnherr 86,00
6. Francja Laurent Grech 85,65
7. Luigi Maiocco 85,38
8. Luigi Costigliolo 84,90
9. Belgia Julianus Wagemans 83,58
10. Stany Zjednoczone Frank Kriz 83,10
11. Belgia François Gibens 83,08
12. Monako Michel Porasso 81,40
13. Francja Louis-Charles Marty 81,15
14. Norwegia Petter Hol 80,75
15. Francja François Walker 80,55
16. Angelo Zorzi 80,51
17. Belgia François Verboven 80,42
18. Vittorio Lucchetti 80,12
19. Belgia Charles Lannie 78,95
20. Stany Zjednoczone Paul Krempel 78,00
21. Stany Zjednoczone Bjørne Jorgensen 76,71
22. Monako Joseph Crovetto 74,10
23. Stany Zjednoczone John Mais 74,10
24. Kabil Mahmud 63,30
25. Ahmad Amin Tabuzada 51,85

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]