Ginger Baker
 Ginger Baker w 2011 | |
| Imię i nazwisko |
Peter Edward Baker |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Instrumenty | |
| Gatunki |
art rock[1], blues rock[1], hard rock[1], rock albumowy[1], jazz rock[1], post-bop[1], fusion[1], ethnic fusion[1] |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1956 |
| Zespoły | |
| Cream (1966–1968) Blind Faith (1969) Ginger Baker's Air Force (1969-1970) Baker Gurvitz Army (1974-1976) Atomic Rooster (1980) Hawkwind (1980-1981) Bruce-Baker-Moore (1993–1994) | |
| Strona internetowa | |
Ginger Baker, właśc. Peter Edward Baker (ur. 19 sierpnia 1939 w Londynie[2]) – brytyjski perkusista.
Życiorys
Popularność zdobył dzięki występom w trio Cream w latach 1966–1968. Poza Bakerem do grupy należeli Jack Bruce i Eric Clapton. Po rozpadzie tego zespołu Baker założył z tym drugim supergrupę Blind Faith, która rozwiązała się po wydaniu zaledwie jednego albumu. Kolejne jego znakomite dokonania to okres "Ginger Baker's Air Force" i "Baker Gurvitz Army". Później grał w takich zespołach jak Hawkwind, Atomic Rooster czy Masters of Reality, a także wystąpił jako muzyk studyjny na płycie Public Image Ltd.
Podstawowymi wyróżnikami stylu Bakera były duże umiejętności techniczne oraz wizualna atrakcyjność jego gry, a także interesująca rytmika, aranżacja utworów oraz dobre wyważenie współpracy sekcji rytmicznej i muzyczno-wokalnej . On i Keith Moon są często uważani za prekursorów w kreowaniu wizerunku perkusisty – showmana. Im też (wraz z innymi muzykami tego okresu) przypisuje się podniesienie statusu ich instrumentu z drugorzędnego do niemal tak ważnego, jak gitara elektryczna. Baker zasłynął też wprowadzeniem do perkusji rockowej nieużywanych wcześniej elementów, takich jak drugi bęben basowy. Miały na niego wpływ różne gatunki, m.in. rock, jazz i blues czy muzyka etniczna.
W 2007 muzyk został sklasyfikowany na 16 miejscu listy 50 najlepszych perkusistów rockowych według „Stylus Magazine”[3].
Wybrana dyskografia
- Ginger Baker & Friends – Eleven Sides Of Baker (1977, Vertigo Records)[4]
- Ginger Baker – Horses & Trees (1986, Celluloid Records)[5]
- Ginger Baker – Middle Passage (1990, Axiom)[6]
- Ginger Baker, Jens Johansson, Jonas Hellborg – Unseen Rain (1992, Day Eight Music)[7]
- Ginger Baker – Going Back Home (1994, WEA)
- Ginger Baker,The DJQ2O, James Carter – Coward of the County (1999, Atlantic Records)[8]
- Ginger Baker – African Force (2001)[9]
- Ginger Baker – Why? (2014, Motéma)[10]
Filmografia
- Jimi Hendrix: The Guitar Hero (2011, film dokumentalny, reżyseria: Jon Brewer)[11]
- Uwaga! Mr. Baker (2012, film dokumentalny, reżyseria: Jay Bulger)[12]
Publikacje
- Ginger Baker: Hellraiser: The Autobiography of the World's Greatest Drummer, 2010, John Blake, ISBN 978-1-84454-966-5
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Bruce Eder: Ginger Baker Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2016-05-21]. (ang.).
- ↑ Ginger Baker. www.drummerworld.com. [dostęp 2016-01-04]. (ang.).
- ↑ Stylus Magazine's 50 Greatest Rock Drummers. www.stylusmagazine.com. [dostęp 2010-06-15]. (ang.).
- ↑ Ginger Baker & Friends – Eleven Sides Of Baker. www.discogs.com. [dostęp 2016-07-06]. (ang.).
- ↑ Ginger Baker – Horses & Trees. www.discogs.com. [dostęp 2016-07-06]. (ang.).
- ↑ Ginger Baker – Middle Passage. www.discogs.com. [dostęp 2016-07-06]. (ang.).
- ↑ Ginger Baker With Jens Johansson And Jonas Hellborg – Unseen Rain. www.discogs.com. [dostęp 2016-07-06]. (ang.).
- ↑ Ginger Baker And The DJQ2O* With Special Guest James Carter – Coward Of The County. www.discogs.com. [dostęp 2016-07-06]. (ang.).
- ↑ Greg Prato: Ginger Baker African Force review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-05-21]. (ang.).
- ↑ Thom Jurek: Ginger Baker Why? review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-05-21]. (ang.).
- ↑ Jimi Hendrix: The Guitar Hero (2011). www.imdb.com. [dostęp 2016-05-03]. (ang.).
- ↑ Uwaga! Mr. Baker (2012) Beware of Mr. Baker (original title). www.imdb.com. [dostęp 2016-04-03]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Gingera Bakera (ang.) [dostęp 2010-10-23].