Giza (herb szlachecki)
Giza (Giese, Gieża, Gisse[1]) – polski herb szlachecki z nobilitacji.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Na tarczy dzielonej w pas, w polu górnym, srebrnym lew skaczący czerwony; w polu dolnym, zielonym, rzeka srebrna.
Na hełmie w koronie, klejnot – lew jak w godle.
Labry – czerwone podbite srebrem.
Juliusz Karol Ostrowski opisuje herb inaczej: W polu srebrnym lew czerwony w lewo, pod którym trzy rzeki – jedna srebrna między dwiema błękitnymi[1]. Ostrowski wymienia też odmiany tego herbu[2]:
Giza II – Jak powyżej, tylko dwie rzeki błękitne. Tadeusz Gajl podaje Gizę II jako inny herb. Giza III (Gizowski) – Lew w prawo, nad trzema pasami błękitnymi.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nadany 16 lutego 1519 Tidemanowi Gizie, kanonikowi warmińskiemu, jego braciom i siostrom[3].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Fossowicz, Gisse, Giza, Giżynowski, Kobosko, Koboszka, Koboszko, Luceński, Nowowiejski, Taubneker, Tumberg[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 89.
- ↑ Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 1. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 149.
- ↑ Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 76. ISBN 83-7181-217-5.
- ↑ Dźmitry Matviejčyk: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 4. Miensk: Беларусь, 2016, s. 405-406. ISBN 978-985-01-1175-3. (biał.). Herbowny Giryn (pol.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Giza z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Genealogia dynastyczna – Herb Gissa, Gissa I
| Herby | |
|---|---|
| Elementy herbu | |
| Oznaki godności | |
| Inne | |
| Działy heraldyki |
