Glaukodot
 40 gramowy okaz glaukodotu (pochodzenie: Szwecja) | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
(Co,Fe)AsS |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
5 |
| Przełam |
nierówny |
| Łupliwość |
doskonała |
| Układ krystalograficzny |
jednoskośny |
| Gęstość minerału |
5,95 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
srebrzystobiała |
| Rysa |
czarna |
| Połysk |
metaliczny |
Glaukodot – bardzo rzadki minerał, zasobna w kobalt odmiana arsenopirytu. Po raz pierwszy został opisany w 1849 roku.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
Tworzy kryształy o pokroju słupkowym zwykle pionowo zbrużdżone. Tworzy zbliźniaczenia. Minerał kruchy, nieprzezroczysty, wykazuje silny efekt anizotropii. Zwykle zawiera 10-22% Co.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Produkt hydrotermalny.
Miejsca występowania:
- Na świecie: Szwecja, Norwegia, Rumunia.
- W Polsce: znany z Gór Złotych i Gór Izerskich.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- lokalne źródło kobaltu,
- źródło arsenu,
- służy do produkcji niebieskiej farby,
- ma znaczenie kolekcjonerskie.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, Towarzystwo Geologiczne „Spirifer” Wwa 2005
- W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma-Press” 2003 r.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Identyfikatory zewnętrzne: