Gmach przy alei Korfantego 3 w Katowicach
 nr rej. :- A/306/10 z 26.05.2010 (woj. śląskie) - A/1314/83 z 03.10.1983 (woj. katowickie) | |
 Fasada gmachu (2018) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
al. W. Korfantego 3 |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt |
Ignatz Grünfeld lub Gerd Zimmermann |
| Inwestor |
Max Wiener |
| Kondygnacje |
4 |
| Ukończenie budowy |
1899 |
| Pierwszy właściciel |
Max Wiener |
Położenie na mapie Katowic  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
 50°15′37,53″N 19°01′21,73″E/50,260425 19,022703
| |
Gmach przy alei Korfantego 3 w Katowicach − zabytkowy budynek w stylu neorenesansowym, znajdujący się w Katowicach przy alei Wojciecha Korfantego 3, który był siedzibą Muzeum Śląskiego w latach 1984–2018.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pod koniec XIX wieku niemiecki przedsiębiorca Max Wiener, właściciel hotelu de Prusse, sprzedał miastu budynek na ratusz. Za otrzymane pieniądze wybudował elegancki hotel - Grand Hotel. Architekt budynku jest trudny do ustalenia, bowiem autorzy albumu "Pozdrowienia z Katowic" wymieniają śląskiego architekta Ignatza Grünfelda, natomiast książka "Bugucice, Załęże et nova villa Katowice" wskazuje na Gerda Zimmermanna.
Budynek powstał w 1899[1]. Grand Hotel był wówczas najbardziej reprezentacyjnym hotelem w Katowicach. Na parterze otwarto kawiarnię i restaurację. W hotelu zajmowano się również handlem winami. W 1922 w budynku swoje biura otworzyła Huta Pokój, Śląskie Zakłady Górniczo-Hutnicze i Zakłady Cegielskiego. Przez jakiś czas działał tu również Wyższy Urząd Górniczy. Kamienica stopniowo zmieniała swoich właścicieli. Od stycznia 1945 funkcjonowała tu komendantura wojsk radzieckich. Po jej odejściu, budynek przejęły Zakłady Drzewne Przemysłu Górniczego. W 1984 po swym reaktywowaniu, do budynku wprowadziło się tymczasowo Muzeum Śląskie[2], które trzy lata później obejmowało cały budynek; muzeum opuściło gmach w 2018 roku[3].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Budynek został zbudowany w stylu neorenesansowym. Były Grand Hotel ma powierzchnię około 1.710 m². W budynku funkcjonowała elektryczna, ozdobna winda. Przez lata fasada budynku ucierpiała: znajdujące się w holu wejściowym płaskorzeźby, obrazujące socjalistyczną moralność, zostały otynkowane bądź przykryte deskami; ze szczytu budynku zniknęła rzeźba, a windę zdemontowano.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michał Bulsa: Ulice i place Katowic. Katowice: Prasa i Książka, 2012, s. 96. ISBN 978-83-933-665-8-3. (pol.).
- ↑ Dawny Hotel "Grand" w Katowicach. Śląska Organizacja Turystyczna. [dostęp 2020-05-27].
- ↑ Tomasz Nieć: Ostatnia przeprowadzka Muzeum Śląskiego. TVP3 Katowice, 2018-03-27. [dostęp 2020-05-27].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Moskal: ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice − Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk, 1993, s. 34. ISBN 83-85831-35-5.
- Śląski Wojewódzki Konserwator Zabytków w Katowicach: Rejestr zabytków w Katowicach. [dostęp 2011-04-05]. (pol.).
- Katowice − Informator, red. S. Adamczyk, wyd. Urząd Miasta w Katowicach, Katowice 1993, ss. 53−56.
- Strona Muzeum Śląskiego [dostęp 2011-04-05]