Choszczno (gmina)

Choszczno
	gmina miejsko-wiejska
	; Budynek urzędu miasta w Choszcznie
Herb	Flaga
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	choszczeński
TERC	3202023
Burmistrz	Robert Adamczyk
Powierzchnia	246,28 km²
Populacja (30.06.2016); • liczba ludności	; 22 008
• gęstość	89,4 os./km²
Urbanizacja	71,1%
Nr kierunkowy	95
Tablice rejestracyjne	ZCH
	Adres urzędu:ul. Wolności 24; 73-200 Choszczno
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw	18
Liczba miejscowości	45
	Położenie na mapie powiatu;
	53°10′09″N 15°25′10″E/53,169167 15,419444
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa
	Biuletyn Informacji Publicznej

Choszczno – gmina miejsko-wiejska w województwie zachodniopomorskim, w północno-zachodniej części powiatu choszczeńskiego. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie gorzowskim. Siedzibą władz gminy jest miasto Choszczno. Jest to największa w powiecie pod względem liczby mieszkańców gmina.

Gmina stanowi 18,6% powierzchni powiatu. W województwie, wśród 114 gmin, zajmuje 35. miejsce pod względem powierzchni i 14. w liczbie ludności.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Gmina leży na Pojezierzu Choszczeńskim i Równinie Pyrzycko-Stargardzkiej. Przez północną granicę przepływa rzeka Ina, a przy południowo-zachodniej jej odnoga, Stara Ina. Obie rzeki dostępne są dla kajaków. Wzdłuż linii kolejowej położone są 4 większe jeziora: Stobno, Klukom (w granicach miasta), Żeńsko i Raduń oraz Jezioro Korytowskie w okolicach wsi Korytowo. Tereny leśne zajmują 15% powierzchni gminy, a użytki rolne 70%.

Gmina Choszczno graniczy z siedmioma gminami:

Bierzwnik, Drawno, Krzęcin, Pełczyce i Recz (powiat choszczeński)
Dolice i Suchań (powiat stargardzki)

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Dane z 30 czerwca 2008^[3]:

Opis	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
jednostka	osób	%	osób	%	osób	%
populacja	22 257	100	11 397	51,2	10 860	48,8

Gminę zamieszkuje 44,7% ludności powiatu. Na 1 km² przypada 90 osób – tym samym jest to gmina o największej gęstości zaludnienia w powiecie.

Piramida wieku mieszkańców gminy Choszczno w 2014 roku^[2].

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Ziemia choszczeńska, z uwagi na korzystne warunki środowiska naturalnego, jest atrakcyjna pod względem turystycznym i rekreacyjnym. Walorem gminy są jeziora, a jest ich około 30. Do największych należą polodowcowe: Klukom, Raduń, Żeńsko. Zajmują powierzchnię 223 ha.

Okolice jeziora raduńskiego obfitują w faunę i florę. Różnorodność i bogactwo flory i fauny jezior i ich okolic jest bardzo duża. Żyją tu: perkozy, kruki wodne, dzikie kaczki i łabędzie. W okresie wiosny można spotkać tu liczne stada czajek, klucze dzikich gęsi oraz żurawi. Ziemia choszczeńska to również lasy.

Zobacz też: Nadleśnictwo Choszczno.

Komunikacja[edytuj | edytuj kod]

Transport drogowy[edytuj | edytuj kod]

Cztery drogi wojewódzkie tworzą sieć komunikacyjną:

nr 122 -- Krajnik Dolny «» Krzywin «» Banie «» Pyrzyce «» Piasecznik
nr 151 -- Świdwin «» Łobez «» Węgorzyno «» Recz «» Barlinek «» Gorzów Wielkopolski
nr 160 -- przez wieś Piasecznik (11 km) do Suchania (18 km) i Bierzwnika (24 km)
nr 175 -- Drawsko Pomorskie «» Kalisz Pomorski «» Choszczno

Transport kolejowy[edytuj | edytuj kod]

Choszczno uzyskało połączenie kolejowe już w 1847 r. po doprowadzeniu linii kolejowej ze Stargardu do Dobiegniewa. Rok później czynna była już cała linia Szczecin – Poznań (nr 351) zelektryfikowana w 1978 r. Druga linia nr 410 przez Choszczno (z Grzmiącej do Kostrzyna) została zbudowana w latach 1882 – 1903, odcinek Kalisz Pomorski – Choszczno w 1895 r., a do Barlinka 3 lata później. Od 1991 r. kolejne odcinki zostały zamykane, część torów rozebrana. Linia z Choszczna do Głazowa została zamknięta w 1991 r., a do Złocieńca w 1996 r. Obecnie w gminie czynne są 2 stacje: Choszczno i Stary Klukom.

Poczta[edytuj | edytuj kod]

W gminie czynne są 3 urzędy pocztowe: Choszczno 1 (nr 73-200), Choszczno 3 (nr 73-201) i Suliszewo (nr 73-222).

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

zabytki Choszczna
kościoły zabytkowe w miejscowościach na terenie gminy: Piasecznik, Sławęcin, Stradzewo, Chełpa, Rzecko, Suliszewo, Kołki, Korytowo, Wardyń, Raduń, Stary Klukom, Smoleń, Zamęcin, Zwierzyn,
grodzisko wczesnośredniowieczne IX – XI wiek i XIV – XV wiek – Raduń,
park dworski z I poł. XIX wieku w Starym Klukomiu,
park pałacowy z II poł. XIX w. w Stradzewie,
park pałacowy z II poł. XIX w. w Radaczewie,
park pałacowy z II poł. XIX w. w Gleźnie,
park podworski z XVIII wieku w Wardyniu ,
zespół pałacowo-parkowy z XVIII w. w Korytowie

Współpraca zagraniczna[edytuj | edytuj kod]

Miasta i gminy partnerskie
Kraj	Miasto lub gmina
Niemcy	Bergen auf Rügen
Słowacja	Biała Spiska (Spišská Belá)
Niemcy	Fürstenwalde/Spree
Litwa	Olita (Alytus)
Holandia	Gmina Weststellingwerf
Niemcy	Wunstorf

Administracja[edytuj | edytuj kod]

W 2016 r. wykonane wydatki budżetu gminy Choszczno wynosiły 78,3 mln zł, a dochody budżetu 79,9 mln zł. Zobowiązania samorządu (dług publiczny) według stanu na koniec 2016 r. wynosiły 31,4 mln zł, co stanowiło 39,3% poziomu dochodów^[4].

Miejscowości[edytuj | edytuj kod]

Gmina Choszczno posiada 18 sołectw.

Miasto:

Choszczno

Sołectwa:

Gleźno, Kołki, Koplin, Korytowo, Piasecznik, Radaczewo, Raduń, Rzecko, Sławęcin, Smoleń, Stary Klukom, Stradzewo, Sulino, Suliszewo, Wardyń, Witoszyn, Zamęcin i Zwierzyn

Wsie:

Bonin, Chełpa, Golcza, Nowe Żeńsko, Oraczewice, Pakość, Radlice, Rudniki i Rzeczki

Osady:

Krzowiec, Łaszewo i Stawin

Kolonie:

Baczyn, Brzostno, Czernice, Gostyczyn, Kleszczewo, Płoki, Roztocze, Sulechówek, Sułowo, Szczepanka, Wysokie i Zwierzynek

Leśniczówka:

Gładysz

Osada leśna:

Czyżewka

Nieistniejące miejscowości:

Rudnisko i Skrzypiec

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
↑ ^a ^b Gmina Choszczno w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-18] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
↑ Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 30 VI 2008 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2008. ISSN 1734-6118. (pol.).
↑ Działalność informacyjno-szkoleniowa » Analizy budżetów jednostek samorządu terytorialnego » Archiwum » 2016 r. » Analizy budżetów JST » Wykonanie budżetów jst IV kwartał 2016 r. /Tabele: 5, 6, 7. Regionalna Izba Obrachunkowa w Szczecinie. [dostęp 2017-08-19].

[1] Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.

[populacja2016-2] Gmina Choszczno w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-18] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.

[autonazwa1-3] Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 30 VI 2008 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2008. ISSN 1734-6118. (pol.).

[4] Działalność informacyjno-szkoleniowa » Analizy budżetów jednostek samorządu terytorialnego » Archiwum » 2016 r. » Analizy budżetów JST » Wykonanie budżetów jst IV kwartał 2016 r. /Tabele: 5, 6, 7. Regionalna Izba Obrachunkowa w Szczecinie. [dostęp 2017-08-19].

[1]

[2]

[3]

[4]

Miasta	Choszczno Drawno Pełczyce Recz
Gminy miejsko-wiejskie	Choszczno Drawno Pełczyce Recz
Gminy wiejskie	Bierzwnik Krzęcin

Przynależność wojewódzka	woj. szczecińskie
Miasta	Choszczno Drawno (Nowe n/Drawą) Recz (Rzeczyca)
Gminy wiejskie (1945–54 i 1973–75)	Barnimie (1947–54) Bierzwnik (Marzenin) (1945–54 i 1973–75) Chłopowo (Schwachenwalde) (1945–46) Choszczno (1973–75) Drawno (1973–75) Kołki (Rohrbeck) (1945–54) Korytowo (1945–46) Krzęcin (1947–54 i 1973–75) Pomień (1947–54) Radęcin (Radęcino) (1945–54 i 1973–75) Recz (Rzeczyca) (1945–46 i 1973–75) Sławęcin (Sławęcino) (1945–46) Studnica (1945–46) Suliszewo (1973–75) Żeńsko (1945–46) Żółwino (1947–54)
Gromady (1954–72)	Barnimie (1954–61) Bierzwnik (1954–72) Chłopowo (1954–61) Choszczno (1962–72) Drawno (1954–72) Klasztorne (1954–61) Kolsk (1954–57) Kołki (1954–61) Korytowo (1954–61) Krzęcin (1954–72) Łasko (1954–61) Pomień (1954–68) Radęcin (1954–72) Recz (1954–72) Sławęcin (1954–72) Suliszewo (1954–72) Zamęcin (1954–61) Zieleniewo (1954–72) Żeńsko (1954–57)