Zabłoć (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Gmina Zabłoć)
Zabłoć
gmina wiejska
1921–1939[1]
Państwo

 Polska

Województwo

(1919–20: okręg wileński)
(1920–21: okręg nowogródzki)
1921[2]–39: nowogródzkie

Powiat

lidzki

Siedziba

Zabłoć

Populacja (1921)
• liczba ludności


6508[3]

Szczegółowy podział administracyjny (1921)
Liczba gromad

68

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Zabłoć”
53°55′12,0000″N 24°48′00,0000″E/53,920000 24,800000

Zabłoć – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w województwie nowogródzkim w Polsce (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy było miasteczko Zabłoć (258 mieszk. w 1921 roku[3])[4].

W okresie międzywojennym gmina Zabłoć należała do powiatu lidzkiego w woj. nowogródzkim[3]. 11 kwietnia 1929 roku do gminy Zabłoć przyłączono część obszaru gminy Sobakińce, natomiast część obszaru gminy Zabłoć włączono do gminy Wawiórka[5].

Po wojnie obszar gminy Zabłoć został odłączony od Polski i włączony do Białoruskiej SRR.

Zobacz też: gmina Zabłocie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. nowogródzkiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. Niektóre źródła (m.in. mapy) podają informacje o przyłączeniu na przełomie lat 1921-22 do Litwy Środkowej powiatów lidzkiego i brasławskiego (np. Andrzej Gawryszewski: Ludność Polski w XX wieku, 2005; Atlas Historyczny Polski, PKWK, 1967). Rozbieżność ta wynika z różnych interpretacji przeprowadzonych na terenie tych powiatów wyborów do Sejmu Wileńskiego na mocy uchwały Sejmu RP z 16 listopada 1921, która zakończyła walkę polityczną na tych terenach. Adam Mielcarek twierdzi że powiaty lidzki i brasławski faktycznie do Litwy Środkowej nie należały (Adam Janusz Mielcarek, Podziały terytorialno-administracyjne II Rzeczypospolitej w zakresie administracji zespolonej, 2008). W niniejszym artykule oparto się na tej analizie, uwzględniając jednak rozbieżność interpretacji w tymże przypisie.
  3. a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część I - Województwo Nowogródzkie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
  4. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  5. Dz.U. z 1929 r. nr 22, poz. 225