Gmina katastralna
Gmina katastralna – jednostka podziału kraju do celów podatkowych[1][2][3].
Austria[edytuj | edytuj kod]
Kataster austriacki powstał 23 grudnia 1817 roku w oparciu o patent (dekret) cesarza Franciszka II o podatku gruntowym[4]. Podstawowym elementem katastru gruntowego była parcela katastralna, czyli część gruntu należąca do tego samego posiadacza, stanowiąca ten sam użytek lub grunt wolny od podatku[5]. Kataster rejestrował zmiany kształtu, powierzchni i kategorii gruntu oraz służył celom fiskalnym i innym celom gospodarki. Stanowił także podstawę zakładania w sądach ksiąg gruntowych dla każdej gminy katastralnej, które składały się z wykazów hipotecznych oznaczonych dla poszczególnych nieruchomości. Gmina katastralna jest odpowiednikiem dzisiejszego obrębu ewidencyjnego[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Leksykon pojęć dot. komunalizacji mienia – Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Krakowa – BIP MK [online], www.bip.krakow.pl [dostęp 2018-06-14] (pol.).
- ↑ Adam Jolly, Professional Property Briefing: Croatia, GMB Publishing Ltd, 2006, ISBN 978-1-84673-001-6 [dostęp 2018-06-14] (ang.).
- ↑ Monika Mika, Historia katastru polskiego, „Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich” [dostęp 2018-06-14].
- ↑ Tomasz Adamczyk, Justyna Jasioáek, Analiza dokumentacji katastru gruntowego byłej gminy Hrebenne, „Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich” (1), 2012, s. 22.
- ↑ Monika Mika, Monika Siejka, Badanie zależności pomiędzy różnicą powierzchni katastralnej i ewidencyjnej, a jej wartością ustaloną na podstawie przeciętnych cen transakcyjnych na przykładzie wybranych jednostek ewidencyjnych miasta Krakowa, „Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich” (2), 2013, s. 111-121.
- ↑ Monika Mika, Monika Siejka, Od austriackiego katastru gruntowego do EGIB, [w:] Badanie zależności pomiędzy różnicą powierzchni katastralnej i ewidencyjnej, a jej wartością ustaloną na podstawie przeciętnych cen transakcyjnych na przykładzie wybranych jednostek ewidencyjnych miasta Krakowa, „Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich” (2), 2013, s. 114.