Gnin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gnin
wieś
Ilustracja
Krzyż w miejscu spalonego kościoła
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

grodziski

Gmina

Rakoniewice

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

62-073[2]

Tablice rejestracyjne

PGO

SIMC

0593610

Położenie na mapie gminy Rakoniewice
Mapa konturowa gminy Rakoniewice, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Gnin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Gnin”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Gnin”
Położenie na mapie powiatu grodziskiego
Mapa konturowa powiatu grodziskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Gnin”
Ziemia52°11′33″N 16°18′30″E/52,192500 16,308333[1]

Gninwieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie grodziskim, w gminie Rakoniewice.

Historia wsi[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1395 r. (Gnyno), była kolejno własnością śląskich rodów Rzeczyców, Korzboków i Kotwiczów, a od połowy XV w. gniazdem rodzinnym Gnińskich herbu Trach. W okresie reformacji do 1618 r. istniał tutaj polski zbór luterański[3]. do którego uczęszczali także dysydenci z Grodziska[4].

W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) Gnin należał do wsi większych w ówczesnym powiecie bukowskim, który dzielił się na cztery okręgi (bukowski, grodziski, lutomyślski oraz lwowkowski)[5]. Gnin należał do okręgu grodziskiego i stanowił odrębny majątek o tej samej nazwie, którego właścicielem był wówczas Dzieduszycki[5]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 326 mieszkańców i 33 dymy (domostwa)[5].

Na wzgórzu w zachodniej części wsi znajdował się jeszcze przed II wojną światową drewniany kościół, który został spalony 27.01.1945 r. przez wycofujące się oddziały niemieckie.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 34084
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 319 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Henryk Merczyng, Zbory i senatorowie protestanccy w dawnej Rzeczypospolitej, Warszawa 1904, s. 25.
  4. Paweł Anders: "Grodzisk Wielkopolski", Wydawnictwo WBP, Poznań 1995, ISBN 83-85811-26-5, Str. 51-52
  5. a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 198-201.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]