Gnojka wytrwała

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gnojka wytrwała
Eristalis tenax[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

muchówki

Rodzina

bzygowate

Rodzaj

Eristalis

Gatunek

gnojka wytrwała

Synonimy
  • Eristalis campestris
  • Musca tenax

Gnojka wytrwała (Eristalis tenax) – owad z rodziny bzygowatych. Długość 15-19 mm, barwy żółtawoszarej.

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Owad dojrzały żywi się pyłkiem i nektarem. Owady te są pożytecznymi zapylaczami, żerują m.in. na koprze, pietruszce i marchwi[2].

Zdjęcie. Biała beznoga larwa z długim ogonkiem.
Czerw gnojki wytrwałej

Samice składają jaja w locie, umieszczając je w zanieczyszczonych zbiornikach wody, nieczystości lub gnojówce. Po około dwóch tygodniach z jaj wydostają się jasno ubarwione, charakterystycznie wyglądające larwy z długimi cienkimi ogonkami, służącymi do oddychania, prowadzące wodny tryb życia[2]. Larwy po dwóch tygodniach opuszczają środowisko, w którym się rozwijały i przepoczwarczają się.

Eristalis tenax żerująca na kwiatach nagietka. Melbourne, Australia kwiecień 2007

Gatunek kosmopolityczny, znany ze wszystkich kontynentów prócz Antarktydy oraz z wielu wysp, np. Hawajów, Nowej Zelandii czy Wyspy Wielkanocnej. Jego ojczyzną jest Europa[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Eristalis tenax, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Łukasz Głuchowski, Gnojka wytrwała – częsty mieszkaniec obór, z podłogą szczelinową [online], 8 sierpnia 2014 [dostęp 2021-06-27].
  3. Eristalis tenax. Details Drone Fly. [w:] Encyklopedia of Life [on-line]. [dostęp 2017-05-05].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Władysław Strojny: Nasze zwierzęta. Państwowe Wydawnictwa Rolnicze i Leśne, 1981. ISBN 83-09-00045-6.