Gończy bałkański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gończy bałkański
Ilustracja
Inne nazwy

Balkan Hound, Balkanski Gonic, Srpski Gonic

Kraj pochodzenia

Serbia

Wymiary
Wysokość

43-53 cm

Masa

20 kg

Klasyfikacja
FCI

Grupa VI, Sekcja 1

Gończy bałkański – jedna z ras psów, należąca do grupy psów gończych i posokowców, zaklasyfikowana do sekcji psów gończych.

Krótki rys historyczny[edytuj | edytuj kod]

Rasa powstała około 1000 roku p.n.e. Jej przodkowie prawdopodobnie przywędrowali na Bałkany z Egiptu razem z Fenicjanami.

Użytkowość[edytuj | edytuj kod]

Wspaniały tropiciel w różnorodnym terenie. Sprawdza się zarówno w polowaniach na drobną zwierzynę typu zające, jak i na większą, np. dzika. Poluje w sforze.

Charakter i temperament[edytuj | edytuj kod]

Aktywny, pilny i pojętny.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Umaszczenie jest podpalane, z czarnym czaprakiem i czarnymi znakami nad oczami. Sierść krótka. Głowa jest stosunkowo długa, z płaską czaszką i zaokrąglonymi, zwisającymi uszami. Łopatki i kończyny muskularne. Stopy mocne i zaokrąglone.

Popularność[edytuj | edytuj kod]

Rasa mało znana.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • David Alderton "Psy", Wiedza i życie, Warszawa 2006