Goździk łysy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Goździk łysy
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

goździkowate

Rodzaj

goździk

Gatunek

goździk łysy

Nazwa systematyczna
Dianthus collinus Waldst. & Kit.
Descr. icon. pl. Hung. 1:51. 1801
Synonimy
  • Dianthus glabriusculus (Kit.) Borbás[3]

Goździk łysy (Dianthus collinus Waldst. & Kit.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny goździkowatych. Występuje w Karpatach, w Polsce uznany za wymarły.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga
Osiąga wysokość 30–70 cm.
Liście
Lancetowate.
Kwiaty
Zebrane w kwiatostany, czerwone z ciemniejszymi plamkami.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina. Kwitnie w czerwcu i lipcu. W Polsce rósł na łąkach, w innych krajach rośnie w murawach i dąbrowach[4].

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Gatunek zróżnicowany na dwa podgatunki[5]:

Kwiaty u subsp. glabriusculus

Zagrożenia[edytuj | edytuj kod]

Kategorie zagrożenia gatunku:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-10-07] (ang.).
  3. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Vascular Plants of Poland - A Checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 1995. ISBN 83-85444-38-6.
  4. Zając A. 2001. Goździk łysy. s. 109-110. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001. ISBN 83-85444-85-8.
  5. The Plant List [dostęp 2013-10-02]
  6. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  7. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  8. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.