Gorączka metaliczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gorączka metaliczna
Febris metallica
Klasyfikacje
ICD-10

T69
Toksyczny efekt oddziaływań gazów, oparów i par

Gorączka metaliczna (gorączka poniedziałkowego poranka, gorączka odlewników, dreszcze hutnika i wiele innych[1]) – gorączkowy zespół objawów powstający na skutek wdychania par powstających podczas obróbki termicznej stali galwanizowanej[2][3]. Najczęściej powoduje ją wdychanie cząstek tlenku cynku, ale może być też wywoływana przez inne tlenki metali, np. tlenek żelaza(II), tlenek miedzi(II) lub tlenek magnezu[3][4][5][6][7].

Patogeneza[edytuj | edytuj kod]

Wdychanie tlenku cynku wywołuje wzrost aktywności cytokin i przemieszczanie się leukocytów do pęcherzyków płucnych, co wywołuje stan zapalny[3].

Objawy i przebieg[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze objawy gorączki metalicznej pojawiają się w ciągu 48 godzin od ekspozycji, najczęściej od 3 do 10 godzin[8][7]. Jej główne objawy to gorączka, silne, wstrząsające dreszcze, zmęczenie, bóle mięśni i głowy, kaszel z odkrztuszaniem wydzieliny, świsty, duszność, silne pragnienie, metaliczny posmak w ustach i ślinotok[3][4][5][7]. Zdjęcie RTG klatki piersiowej ukazuje obustronne rozlane nacieki w płucach[7].

Częstym zjawiskiem jest tzw. ostra tolerancja, czyli brak dolegliwości podczas codziennej ekspozycji. Podczas weekendu, bez narażenia na wdychanie tlenków metali, tolerancja ta zanika i po wznowieniu pracy w poniedziałek pojawiają się objawy choroby. W metaanalizie przeprowadzonej w 2012 r. ustalono, że poniedziałkowe symptomy zgłaszano w 24% przypadków, a w kolejne dni tygodnia występował trend stopniowego spadku zgłoszeń, osiągając minimum 4% w niedziele. Potwierdziło to zasadność potocznej nazwy tej choroby gorączka poniedziałkowego poranka[8].

Choroba przechodzi samoistnie po 1–2 dniach i nie powoduje trwałego pogorszenia zdrowia[3][4][8].

Rozpoznanie choroby jest trudne, ponieważ objawy gorączki metalicznej przypominają grypę, przez co stawiane są nieprawidłowe diagnozy[9][10][1].

Leczenie[edytuj | edytuj kod]

Nie opracowano leczenia przyczynowego, więc możliwe jest jedynie leczenie objawowe – pozostanie w łóżku oraz stosowanie leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych[3][5].

Klasyfikacja ICD10[edytuj | edytuj kod]

kod ICD10 nazwa choroby
ICD-10: T69 Toksyczny efekt oddziaływań gazów, oparów i par
ICD-10: T69.9 Gazy, opary i pary, nieokreślone

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b J. Merchant, R. Webby, Metal fume fever: a case report and literature review, „Emergency Medicine”, 13 (3), 2001, s. 373–375, DOI10.1046/j.1035-6851.2001.00243.x, PMID11554872 (ang.).
  2. Michael I. Greenberg, David Vearrier, Metal fume fever and polymer fume fever, „Clinical Toxicology”, 53 (4), 2015, s. 195–203, DOI10.3109/15563650.2015.1013548, PMID25706449 (ang.).
  3. a b c d e f E.A. Datau Wardhana, Metal fume fever among galvanized welders, „Acta Medica Indonesiana”, 46 (3), 2014, s. 256–262, PMID25348190 (ang.).
  4. a b c T. Gordon, J.M. Fine, Metal fume fever, „Occupational Medicine”, 8 (3), 1993, s. 504–517, PMID8272976 (ang.).
  5. a b c E.J. Mueller, D.L. Seger, Metal fume fever--a review, „The Journal of Emergency Medicine”, 2 (4), 1985, s. 271–274, PMID3910713 (ang.).
  6. J. Borak, H. Cohen, T.A. Hethmon, Copper exposure and metal fume fever: lack of evidence for a causal relationship, „American Industrial Hygiene Association Journal”, 61 (6), 2000, s. 832–836, DOI10.1080/15298660008984594, PMID11192216 (ang.).
  7. a b c d P Kaye, H Young, I O'Sullivan, Metal fume fever: a case report and review of the literature, „Emergency Medicine Journal”, 19 (3), 2002, s. 268–269, DOI10.1136/emj.19.3.268, PMID11971851, PMCIDPMC1725877 (ang.).
  8. a b c Anselm Wong, Shaun Greene, Jeff Robinson, Metal fume fever – a case review of calls made to the Victorian Poisons Information Centre, „Australian Family Physician”, 41 (3), 2012, s. 141–143, PMID22396928 (ang.).
  9. Jelmer Kooistra, Sander M. de Hosson, Metaaldampkoorts, vaak niet herkend, „Nederlands Tijdschrift Voor Geneeskunde”, 156 (32), 2012, art. nr A4171, PMID22871246 (niderl.).
  10. Y. Yordanov i inni, La fièvre des fondeurs, une pathologie presque oubliée, „Annales Françaises d’Anesthésie et de Réanimation”, 29 (5), 2010, s. 395–396, DOI10.1016/j.annfar.2010.03.007, PMID20378299 (fr.).