Gorączka wschodniego wybrzeża Afryki
Gorączka wschodniego wybrzeża Afryki – pasożytnicza choroba bydła występująca na wschodnim wybrzeżu Afryki równikowej oraz w środkowej Afryce. Chorobę powoduje pierwotniak Theileria parva z rodzaju Theileria należącej do protistów. Chorobę przenoszą kleszcze głównie z rodzaju Rhipicephalus. Naturalnym rezerwuarem inwazji są bawoły. Choroba ta jest uznawana za jedną z najważniejszych chorób bydła w Afryce, powodując straty w wysokości 169 milionów dolarów w 1989[1].
Choroba rozwija się przez 18 do 30 dni. Główne objawy to gorączka i powiększone węzły chłonne w pobliżu miejsca ugryzienia przez kleszcza. Śmiertelność osiąga wartości do 100%. Śmierć następuje w wyniku zablokowania naczyń włosowatych i zainfekowania przez pasożyta ośrodkowego układu nerwowego[2]. Osobniki, które przeżywają, zostają nosicielami.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ D.J. McKeever. Theileria parva and the bovine CTL response: down but not out?. „Parasite Immunology”. 7 (28), s. 339–345, lipiec 2006.
- ↑ W.I. Morrison, B.M. Goddeeris i inni. Theileria parva in cattle: Characterization of infected lymphocytes and the immune responses they Provoke. „Veterinary Immunology and Immunopathology”. 3 (20), s. 213–237, luty 1989.
