Goryczkowy Kocioł

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Widok z Kasprowego Wierchu

Goryczkowy Kociołcyrk lodowcowy w najwyższej części Doliny Goryczkowej pod Zakosy[1]. Z trzech stron otaczają go: północny grzbiet Kasprowego Wierchu, odcinek grani głównej Tatr Zachodnich od Kasprowego Wierchu przez Goryczkową Przełęcz nad Zakosy po Pośredni Goryczkowy Wierch i jego północny grzbiet[2].

Goryczkowy Kocioł ma równomiernie na północ pochylone dno i nie posiada typowego dla kotłów lodowcowych progu. Jest trawiasto-piarżysty i suchy. Nie prowadzi przez niego żaden szlak turystyczny, zimą natomiast roi się tutaj od narciarzy zjeżdżających z Kasprowego Wierchu, na który wyjechać można w zimie na 2 sposoby:

Dołem poniżej Kotła Goryczkowego znajduje się zwężenie zwane Szyjką. Czasami z północno-wschodnich stoków Pośredniego Wierchu Goryczkowego schodzą lawiny. W czasie zagrożenia lawinowego narciarze omijają zagrożony teren, skręcając w dolnej części Kotła Goryczkowego na prawo w wybitny żlebek do środkowej części Szyjki (tzw. „damski skrót”)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Władysław Cywiński, Tatry. Kasprowy Wierch, t. 13, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 83-7104-011-3.
  2. Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.