Gorzyczki (województwo śląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gorzyczki
wieś
Ilustracja
Zabytkowy zespół zabudowy osiedla patronackiego kopalni Fryderyk przy ul. Leśnej (2014)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

wodzisławski

Gmina

Gorzyce

Liczba ludności (2022)

2228[2]

Strefa numeracyjna

32

Kod pocztowy

44-350[3]

Tablice rejestracyjne

SWD

SIMC

0214623

Położenie na mapie gminy Gorzyce
Mapa konturowa gminy Gorzyce, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Gorzyczki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Gorzyczki”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Gorzyczki”
Położenie na mapie powiatu wodzisławskiego
Mapa konturowa powiatu wodzisławskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Gorzyczki”
Ziemia49°56′53″N 18°24′19″E/49,948056 18,405278[1]
Nieoficjalny herb wsi Gorzyczki

Gorzyczki (niem. Klein Gorschütz[4]) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie wodzisławskim, w gminie Gorzyce, przy granicy z Czechami około 10 kilometrów na południe od Wodzisławia Śląskiego.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Gorzyczki leżą na Górnym Śląsku na historycznej ziemi wodzisławskiej w pobliżu wsi Gorzyce, Łaziska, Uchylsko i Wierzniowice. Miejscowość położona jest około 10 km na południe od Wodzisławia Śląskiego, przy granicy polsko-czeskiej.

W Gorzyczkach autostrada A1 (Gdańsk–Gorzyczki) przekracza granicę Polski i łączy się z czeską autostradą D1 prowadzącą w kierunku Ostrawy, Brna i Pragi. W miejscowości zlokalizowany jest również ostatni/pierwszy węzeł autostradowy autostrady A1. Przy węźle działają stacje benzynowe. W pobliżu wsi istnieją tereny strefy gospodarczej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Historia miejscowości ściśle wiąże się z dziejami Wodzisławia Śląskiego i ziemi wodzisławskiej. Gorzyczki są dość dużą wsią i liczą obecnie około 2000 mieszkańców. W roku 1866 na terenie wsi, w pobliżu granicy z Czechami, miała miejsce bitwa pod Gorzyczkami. W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Granicznej I linii „Gorzyczki”[5]. Podczas II wojny światowej funkcjonował tu niemiecki Polenlager nr 169. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego. Do 21 grudnia 2007 r. w miejscowości funkcjonowało Przejście graniczne Gorzyczki-Věřňovice, które na mocy Układu z Schengen zostało zlikwidowane.

W latach 1903–1918 na terenie Gorzyczek powstała patronacka kolonia robotnicza (rejon dzisiejszych ul. Leśnej i ul. Kopalnianej)[6].

Na terenie sołectwa swoją siedzibę ma Powiatowy Dom Dziecka oraz Ochotnicza Straż Pożarna Gorzyczki. Od 2002 roku działa tu Ludowy Klub Sportowy Strzelec Gorzyczki.

Wieś należy do Parafii św. Anioła Stróża w Gorzycach.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Przez miejscowość przebiega międzynarodowa trasa rowerowa EuroVelo 4 (Szlak Europy Centralnej) – w Polsce wyznakowana jako R-4, obecnie od granicy polsko-czeskiej do Krakowa. Trasa ta ma w gminie wspólny przebieg z czerwoną trasą rowerową nr 24, tzw. Pętlą rowerową Euroregionu Śląsk Cieszyński. Przez miejscowość przebiega także żółta trasa rowerowa nr 316, tzw. trasa rowerowa powiatu wodzisławskiego.

Osoby związane z Gorzyczkami[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 35218
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 326 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Territoriale Veränderungen in Deutschland und deutsch verwalteten Gebieten 1874 - 1945 [online], www.territorial.de [dostęp 2020-09-25].
  5. Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 26. ISBN 83-87424-77-3.
  6. Michał Bulsa, Patronackie osiedla robotnicze. Tom 2: Zagłębie Dąbrowskie, Ziemia Rybnicka, Ziemia Wodzisławska, Łódź 2023, s. 139.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]