Gostomysł (książę obodrzycki)
| książę zwierzchni Obodrzyców | |
| Okres |
od |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Data śmierci |
844 |
Gostomysł (zm. 844; łac. Goztomuizli, Gestimulum) – książę zwierzchni słowiańskiego plemienia Obodrzyców i całego związku obodryckiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Gostomysł stał na czele Obodrzyców, którzy uniezależnili się podczas podziału cesarstwa, którego skutki uregulował Traktat w Verdun. Gostomysł zamierzał utrzymać niezależność w stosunku do państwa króla Franków Wschodnich, króla Ludwika Niemieckiego, w związku z tym Ludwik podjął w 844 roku wielką wyprawę karną podczas której Gostomysł zginął.
Annales Hildesheimenses opisały tę sprawę w sposób następujący:
„Lotharius rex cum orientalibus Francis venit in Sclaviam et eorum regem Gestimulum occidit ceterosque sibi subegit”[1] [Król Lothar wraz ze wschodnimi Frankami wkroczył do Sklawii i jej króla Gostomysła zabił, a pozostałych sobie podporządkował]
Pod rokiem 844 Annales Fuldenses odnotowały:
„Hludowicus Obodritos defectionem molientes bello perdomuit occiso rege eorum Goztomuizli terramque illorum et populum sibi divinitus subiugatum per duces ordinavit”[2] [Ludwik Obodrytów, zamierzających do odstąpienia od zależności od niego wojną poskromił, gdy zginął ich król Gostomysł, ziemię ich i lud, które Bóg ujarzmił i poddał jego władzy, oddał pod władzę duces][3]
Po jego śmierci państwo obodryckie zostało podzielone na cztery księstwa plemienne: Wagrów, Połabian, Obodrzyców i Warnów.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Skowronek, Mieczysław Tanty, Tadeusz Wasilewski, Słowianie południowi i zachodni VI – XX wiek, Warszawa: Książka i Wiedza, 2005, s. 50–51, ISBN 83-05-13401-6, OCLC 838816716.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Annales Hildesheimenses, sub anno 844, s. 17
- ↑ The Annals of Fulda, tłum. T. Reuter, Manchester–New York 1992.
- ↑ Robert Kasperski, Frankowie i Obodryci: tworzenie „plemion” i „królów” na słowiańskim Połabiu w IX wieku. In: Granica wschodnia cywilizacji zachodniej w średniowieczu. Red. Zbigniew Dalewski. Warszawa 2014.