Gottlieb Taschler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gottlieb Taschler
Data i miejsce urodzenia

21 sierpnia 1961
Anterselva

Klub

Sportverein Antholz

Wzrost

174 cm

Debiut w PŚ

14.01 1982, Egg
(26. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

23.02 1983, Anterselva (18. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

16.01 1986, Anterselva (2. miejsce - b.indywidualny)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
brąz Calgary 1988 sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Lahti 1991 b.drużynowy
brąz Oslo 1986 sztafeta

Gottlieb Taschler (ur. 21 sierpnia 1961 w Anterselvie) – włoski biathlonista, brązowy medalista olimpijski i dwukrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W Pucharze Świata zadebiutował 14 stycznia 1982 roku w Egg am Etzel, zajmując 26. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty (do sezonu 2000/2001 punkty zdobywało 25. najlepszych zawodników) zdobył 23 lutego 1983 roku w Anterselvie, gdzie zajął 18. miejsce w tej samej konkurencji. Na podium zawodów tego cyklu jedyny raz stanął 16 stycznia 1986 roku w tej samej miejscowości, kończąc rywalizację w biegu indywidualnym na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił dwóch reprezentantów ZSRR: Walerija Miedwiedcewa i Siergieja Antonowa. W sezonie 1985/1986 zajął 18. miejsce w klasyfikacji generalnej.

W 1986 roku wspólnie z Wernerem Kiemem, Johannem Passlerem i Andreasem Zingerle zdobył brązowy medal w sztafecie podczas mistrzostw świata w Oslo. Zajął tam także szóste miejsce w sprincie. Na rozgrywanych pięć lat później mistrzostwach świata w Lahti wraz z Hubertem Leitgebem, Simonem Demetzem i Andreasem Zingerle zwyciężył w biegu drużynowym. Był też między innymi piąty w biegu indywidualnym na mistrzostwach świata w Ruhpolding w 1985 roku.

Na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie w 1984 roku był dziewiętnasty w sprincie i piąty w sztafecie. Podczas igrzysk w Calgary cztery lata później reprezentacja Włoch w składzie z MŚ 1986 ponownie zajęła trzecie miejsce. Był też jedenasty w biegu indywidualnym. Brał również udział w igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 roku, gdzie uplasował się na 44, pozycji w biegu indywidualnym.

Po zakończeniu kariery pracował jako trener, prowadził między innymi reprezentację Włoch. Był też działaczem Międzynarodowej Unii Biathlonu (IBU).

Ojciec Daniela, także biathlonisty[1].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1984 Sarajewo 19. nd. nd. 5. nd.
1988 Calgary 11. nd. nd. 3. nd.
1992 Albertville 44. nd. nd. nd.

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1983 Anterselva 18. nd. nd. 10. nd.
1985 Ruhpolding 5. nd. nd. 8. nd.
1986 Oslo 29. 6. nd. nd. 3. nd.
1987 Lake Placid 18. nd. nd. 8. nd.
1989 Feistritz 23. 16. nd. nd. nd.
1990 Mińsk/Oslo/Kontiolahti 50. nd. nd. nd.
1991 Lahti nd. nd. nd.

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
1981/1982 -
1982/1983 ?
1983/1984 ?
1984/1985 34.
1985/1986 18.
1986/1987 41.
1987/1988 41.
1988/1989 37.
1989/1990 28.
1990/1991 35.
1991/1992 68.

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 16 stycznia 1986 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+0+0+0 1:03:19,8 +1:22,1 Walerij Miedwiedcew

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. DDOPINGOWY SKANDAL WE WŁOSZECH? [online], biathlon.pl [dostęp 2014-12-10] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]