Gończy słowacki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 08:16, 16 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{nazwa}}}
Ilustracja
Wymiary
Masa

15–20 kg

Klasyfikacja
FCI

Grupa 6, Sekcja 1.2,
numer wzorca 244

Wzorce rasy
  • [{{{www KC(UK)}}} KC(UK)]

Gończy słowacki - to jedna z ras psów, należąca do grupy psów gończych, zaklasyfikowana do sekcji średnich psów gończych. Podlega próbom pracy[1].

Rys historyczny

Według Hansa Rãbera [2] Celtowie, którzy w IV wieku p.n.e. rozpoczęli ekspansję na obszarze współczesnych Węgier, posiadali psy, które krzyżowali z miejscowymi psami Scytów. Psy te także mieszano z gończymi austriackimi, chartami polskimi, chartami węgierskimi uzyskując rodzime psy gończe. W latach 70. XVIII wieku wydano nakaz hodowli gończych słowackich w czystości rasy. W tamtym okresie ten pies najliczniej występował na terenie obecnej Słowacji i były w posiadaniu majętnych myśliwych pochodzących z Niziny Panońskiej. Podczas II wojny światowej założono pierwszą księgę hodowlaną oraz utworzono pierwszy standard rasy.

Etymologia słowackiej nazwy tej rasy psa gończego - Slovenský kopov nie jest do końca poznana. František Horák twierdził, że słowo kopov oznacza psa gończego i jest stosowane na Słowacji od wielu lat. Istnieje także wersja druga, która powołuje się na słownik opublikowany w latach 1825 - 1827, w którym kopol to określenie "czarnego psa myśliwskiego z jasnymi plamami nad oczyma".

W roku 1988 powstał w Bratysławie klub hodowców gończego słowackiego.

Gończy słowacki - głowa

Wygląd

Gończy słowacki to średniej wielkości pies o lżejszej budowie o mocnym kośćcu i sylwetce wydłużonej do prostokąta.

Szata i umaszczenie

Włos tego gończego jest długości 2-3 cm, średnio mocny, przylegający i gęsty, na grzbiecie, szyi i ogonie dłuższy. Umaszczenia jakie może występować to wyłącznie czarne podpalane.

7 tygodniowe szczenięta

Zachowanie i charakter

Pies tej rasy jest psem aktywnym, o dobrym węchu i dużej zdolności do trzymania tropu. Cięty, przyzwyczajony do pracy samodzielnej posiada wyostrzony zmysł orientacji w terenie oraz wytrwały głośny gon przy wielogodzinnej pogoni na ciepłym tropie lub śladzie. Gończy słowacki jest rasą psów trudną do ułożenia.

Użytkowość

Współcześnie na Słowacji jest nadal psem hodowanym głównie przez myśliwych do polowań na czarną zwierzynę i na drapieżniki.

Ciekawostki

  • Między 12 - 13 września 1936 roku została zorganizowana pierwsza wystawa hodowlana w miejscowości Bańska Bystrzyca, druga tego typu impreza odbyła się po dziesięciu latach w Rużomberku.

Przypisy

  1. a b Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 244.
  2. Hans Räber "Encyklopedia psów rasowych" tom II, str. 364

Bibliografia

  • Bruce Fogle: Wielka encyklopedia : Psy. Warszawa: MUZA SA, 1996. ISBN 83-7079-672-9.
  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
  • Eva-Maria Krämer "Rasy psów", Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 2003
  • Hans Räber "Encyklopedia psów rasowych" tom II, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 2001

Zobacz też