Granatnik RGA-86

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Granatnik rewolwerowy RGA-86
Państwo

 Polska

Rodzaj

granatnik ręczny

Historia
Prototypy

1986

Dane techniczne
Kaliber

26 mm

Magazynek

15 (bębenek)

Wymiary
Długość

580 mm (z kolbą złożoną)
700 mm (z kolbą rozłożoną)

Długość lufy

225 mm

Masa
broni

6,2 kg (rozładowana)
7,1 – 7,7 kg (załadowana, w zależności od rodzaju nabojów)

Inne
Szybkostrzelność praktyczna

15 nabojów w ciągu 15 sekund

Granatnik rewolwerowy RGA-86 kal. 26 mm (także: Strzelba rewolwerowa RGA-86) – polski ręczny granatnik automatyczny opracowany w 1986 roku w Katedrze Konstrukcji i Eksploatacji Uzbrojenia Klasycznego Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie

Historia[edytuj | edytuj kod]

Granatnik rewolwerowy RGA-86 (skrót od Ręczny Granatnik Automatyczny wz. 86) został opracowany w Wojskowej Akademii Technicznej jako broń powtarzalna przeznaczona do obezwładniania siły żywej na odległość do 100 m. Na podstawie zgłoszenia patentowego nr. P-264451 z 4.03.1987 roku[1] został zgłoszony do ochrony w Urzędzie Patentowym RP. Twórcy granatnika to Stanisław Ciepielski, Marian Czeladzki, Stanisław Derecki, Henryk Głowacki, Witold Koperski, Jan Pawłowski, Ryszard Wójcik.

Do strzelania stosuje się naboje łzawiące NPŁ-26, naboje o działaniu uderzeniowym typu „Bąk” (pojedyncza kulka gumowa) i „Rój” (z 14 kulkami gumowymi), petardy olśniewająco-ogłuszające (naboje Grom 50, 70, 100), a także naboje sygnałowe, oświetlające i błyskowe.

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Lufa granatnika RGA-86 wykonana jest z duralu, ma gładkościenny przewód o kalibrze 26,7 mm. Do lufy jest umocowany chwyt przedni oraz chwyt transportowy, w którego podstawie zamocowano przyrządy celownicze (muszkę i celownik przerzutowy). Naboje umieszczone są w bębnie amunicyjnym zawieszonym obrotowo na osi sztywno połączonej z lufą.

Mechanizm przeładowania zapewnia odpalanie kolejnego naboju z bębna obróconego (za pomocą sprężyny) i unieruchomionego w poprzednim cyklu wystrzału.

Wewnątrz tylca umieszczono urządzenie spustowo-uderzeniowe i bezpiecznik przed przypadkowym wystrzałem. Do tylca są przymocowane chwyty tylne typu pistoletowego oraz metalowa kolba składana z trzewikiem.

Dodatkowo granatnik wyposażony jest w pas nośny, wycior, olejarkę i torbę nabojową.

Użycie[edytuj | edytuj kod]

Granatnik rewolwerowy RGA-86 jest używany przez pododdziały i oddziały prewencji Policji.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Woźniak. Strzelba rewolwerowa RGA-86. „Broń i amunicja”. 2003. nr 3. s. str. 36-37. ISSN 1644-339X. 
  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej. Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 192. ISBN 83-86028-01-7.