Grand Prix na Żużlu 1998

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix IMŚ na Żużlu 1998
1998 Speedway Grand Prix
1997 1999
Dyscyplina

żużel

Organizator

FIM

Szczegóły turnieju
Pierwsze zawody

15 maja 1998
Praga

Zamknięcie (finał)

18 września 1998
Bydgoszcz

Liczba zawodników

21 (33)

I miejsce I miejsce

Tony Rickardsson
 Szwecja

II miejsce II miejsce

Jimmy Nilsen
 Szwecja

III miejsce III miejsce

Tomasz Gollob
 Polska

Grand Prix IMŚ na Żużlu 1998 (SGP) – to czwarty sezon rozstrzygania tytułu najlepszego żużlowca na świecie w formule Grand Prix. W sezonie 1998 22 żużlowców zmaga się o tytuł podczas 6 rund.

Zasady[edytuj | edytuj kod]

Już po trzech latach obowiązywania nowych zasad wyłaniania mistrza świata w formie cyklu Grand Prix zreformowano zasadę ich odbywania. Zrezygnowano z dotychczasowej dwudziestobiegówki zastępując nowatorskimi zasadami opartymi na tzw. systemie nokautowym.

Pierwsza część zawodów (biegi 1-10) nazwano Turniejem eliminacyjnym, który był wstępem do Turnieju głównego (biegi 11-20). Zawody kończyły się czterema biegami finałowymi (dwa półfinały, finał pocieszenia – Mały Finał, oraz Dużym Finałem).

W turnieju głównym rozstawiono najlepszą ósemkę z poprzedniego sezonu (w pierwszym turnieju), a od następnego najlepszą ósemkę z poprzedniej eliminacji (spośród stałych uczestników).

Zarówno w turnieju eliminacyjnym, jak i w turnieju głównym dwa słabsze biegi (trzecie lub czwarte miejsce) oznaczało odpadnięcie z turnieju i otrzymanie stosownej liczby punktów (w zależności od zajętego miejsca).

Do Grand Prix 1999 bezpośrednio kwalifikowała się czołowa ósemka, pozostali stali uczestnicy wystartowali w Grand Prix Challenge.

Punkty GP[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja generalna Grand Prix tworzona jest na podstawie zdobytych punktów Grand Prix. W związku ze zmianą tabeli biegowej i zwiększeniem liczby uczestników, zmieniono premie punktowe za zajęcie miejsc w klasyfikacji końcowej turniejów.

Zawodnicy, którzy kończyli rywalizację w turnieju eliminacyjnym zajmowali miejsca 17-24. Kończąc zawody na turnieju głównym zostało się sklasyfikowanym na miejscach 9-16. Miejsca czołowej ósemki były zarezerwowane dla uczestników biegów finałowych.

Miejsca 9-24 były parami sobie równe (tzn. dwóch zawodników kończyło rywalizację z tą samą liczbą punktów. Na wyższym miejscu sklasyfikowany był ten zawodnik, który miał niższy numer startowy.

miejsce 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
punkty 25 20 18 16 15 14 12 10 8 8 7 7 6 6 5 5 4 4 3 3 2 2 1 1

Zawodnicy[edytuj | edytuj kod]

W związku z reformą tabeli biegowej (nowatorski pomysł z zastosowaniem tzw. systemu nokautowego) zwiększono liczbę uczestników danego turnieju do 24. Postanowiono, że stałych uczestników będzie 21 (i trzy dzikie karty).

Stali uczestnicy[edytuj | edytuj kod]

(1) Stany Zjednoczone Greg HancockMistrz Świata 1997
(2) Stany Zjednoczone Billy HamillWicemistrz Świata 1997
(3) Polska Tomasz Gollob3. miejsce w GP 1997
(4) Szwecja Tony Rickardsson4. miejsce w GP 1997
(5) Wielka Brytania Mark Loram5. miejsce w GP 1997
(6) Dania Brian Andersen6. miejsce w GP 1997
(7) Dania Hans Nielsen7. miejsce w GP 1997
(8) Szwecja Jimmy Nilsen8. miejsce w GP 1997
(9) Australia Ryan Sullivan1. miejsce w Finale Interkontynentalnym 1997
(10) Australia Jason Crump2. miejsce w Finale Interkontynentalnym 1997
(11) Włochy Armando Castagna1. miejsce w Finale Kontynentalnym 1997
(12) Węgry Zoltán Adorján2. miejsce w Finale Kontynentalnym 1997
(13) Polska Piotr Protasiewicz1. miejsce w Grand Prix Challenge 1997
(14) Szwecja Stefan Dannö2. miejsce w Grand Prix Challenge 1997
(15) Australia Leigh Adams3. miejsce w Grand Prix Challenge 1997
(16) Australia Craig Boyce4. miejsce w Grand Prix Challenge 1997
(17) Wielka Brytania Andy Smith5. miejsce w Grand Prix Challenge 1997
(18) Wielka Brytania Chris Louis6. miejsce w Grand Prix Challenge 1997
(19) Szwecja Henrik Gustafsson7. miejsce w Grand Prix Challenge 1997
(20) Polska Sebastian Ułamek8. miejsce w Grand Prix Challenge 1997
(21) Dania Jesper B. JensenMistrz Świata Juniorów 1997
(22) dzika karta
(23) dzika karta
(24) dzika karta

Dzikie karty[edytuj | edytuj kod]

  1. Czechy GP Czech:
  2. Niemcy GP Niemiec:
  3. Dania GP Danii:
  4. Wielka Brytania GP Wielkiej Brytanii:
  5. Szwecja GP Szwecji:
  6. Polska GP Polski:
(22) Czechy Antonín Kasper Jr.
(22) Niemcy Gerd Riss
(22) Dania Brian Karger
(22) Czechy Antonín Kasper Jr.
(22) Czechy Antonín Kasper Jr.
(22) Czechy Antonín Kasper Jr.
(23) Czechy Bohumil Brhel
(23) Niemcy Robert Barth
(23) Czechy Antonín Kasper Jr.
(23) Wielka Brytania Joe Screen
(23) Szwecja Peter Karlsson
(23) Polska Robert Dados
(24) Niemcy Gerd Riss
(24) Czechy Antonín Kasper Jr.
(24) Norwegia Lars Gunnestad
(24) Wielka Brytania Martin Dugard
(24) Norwegia Lars Gunnestad
(24) Polska Jacek Gollob

Rezerwowi[edytuj | edytuj kod]

(25) Szwecja Peter Karlsson (GP Czech i GP Niemiec)
(27) Polska Jacek Krzyżaniak (GP Niemiec)

Terminarz i wyniki[edytuj | edytuj kod]

Sezon 1998 składał się z 6 rund, które odbyły się w sześciu krajach.

Lp. Data Grand Prix Stadion Miasto Zwycięzca
1 15 maja Czech Stadion Markéta Czechy Praga Szwecja Tony Rickardsson Wyniki
2 6 czerwca Niemiec Rottalstadion Niemcy Pocking Szwecja Tony Rickardsson Wyniki
3 19 lipca Danii Speedway Center Dania Vojens Dania Hans Nielsen Wyniki
4 7 sierpnia Wielkiej Brytanii Coventry Stadium Wielka Brytania Coventry Australia Jason Crump Wyniki
5 28 sierpnia Szwecji Motorstadium Szwecja Linköping Szwecja Tony Rickardsson Wyniki
6 18 września Polski Stadion Polonii Polska Bydgoszcz Polska Tomasz Gollob Wyniki

Klasyfikacja końcowa[edytuj | edytuj kod]

Poz Zawodnik CZE
Czechy
GER
Niemcy
DEN
Dania
GBR
Wielka Brytania
SWE
Szwecja
POL
Polska
Punkty
1 Szwecja (4) Tony Rickardsson 25 25 18 8 25 10 111
2 Szwecja (8) Jimmy Nilsen 18 20 8 20 15 18 99
3 Polska (3) Tomasz Gollob 16 16 8 18 14 25 97
4 Dania (7) Hans Nielsen 8 12 25 7 8 16 76
5 Wielka Brytania (18) Chris Louis 15 8 20 6 20 6 75
6 Stany Zjednoczone (1) Greg Hancock 6 10 14 15 16 8 69
7 Australia (9) Ryan Sullivan 12 7 3 16 10 20 68
8 Australia (10) Jason Crump 3 3 16 25 7 8 62 + 3
9 Stany Zjednoczone (2) Billy Hamill 20 18 6 12 5 1 62 + ns*
10 Wielka Brytania (5) Mark Loram 6 7 10 7 8 14 52
11 Australia (15) Leigh Adams 10 6 4 4 12 15 51
12 Czechy (22, 23, 24) Antonín Kasper Jr. 7 4 15 14 3 7 50
13 Szwecja (14) Stefan Dannö 14 6 7 10 5 7 49
14 Wielka Brytania (17) Andy Smith 2 14 5 4 6 12 43
15 Szwecja (19) Henrik Gustafsson 8 15 6 6 2 6 43
16 Dania (6) Brian Andersen 5 7 8 7 4 31
17 Szwecja (23, 25) Peter Karlsson 1 8 18 27
18 Włochy (11) Armando Castagna 1 5 3 3 6 5 23
19 Węgry (12) Zoltán Adorján 7 5 2 3 1 3 21
20 Australia (12) Craig Boyce 3 4 1 1 4 5 18
21 Polska (13) Piotr Protasiewicz 2 1 5 2 3 3 16
22 Dania (21) Jesper B. Jensen 4 1 5 2 2 14
23 Dania (22) Brian Karger 12 12
24 Polska (20) Sebastian Ułamek 1 2 1 4 2 10
25 Niemcy (22, 24) Gerd Riss 4 2 6
26 Czechy (23) Bohumil Brhel 5 5
27 Wielka Brytania (23) Joe Screen 5 5
28 Norwegia (24) Lars Gunnestad 4 1 5
29 Polska (24) Jacek Gollob 4 4
30 Polska (27) Jacek Krzyżaniak 3 3
31 Niemcy (23) Robert Barth 2 2
32 Wielka Brytania (24) Martin Dugard 2 2
33 Polska (23) Robert Dados 1 1

* Billy Hamill nie przystąpił do barażu, z powodu kontuzji której nabawił się we wcześniejszej fazie zawodów w Bydgoszczy.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]