Grand Prix na Żużlu 1996

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix IMŚ na Żużlu 1996
1996 Speedway Grand Prix
1995 1997
Dyscyplina

żużel

Organizator

FIM

Szczegóły turnieju
Pierwsze zawody

18 maja 1996
Wrocław

Zamknięcie (finał)

21 września 1996
Vojens

Liczba zawodników

18 (23)

I miejsce I miejsce

Billy Hamill
 Stany Zjednoczone

II miejsce II miejsce

Hans Nielsen
 Dania

III miejsce III miejsce

Greg Hancock
 Stany Zjednoczone

Grand Prix IMŚ na żużlu 1996 to cykl turniejów prowadzony przez Międzynarodową Federację Motocyklową (FIM). Cykl Grand Prix (od 1995) zastąpił jedniodniowe Indywidualne Mistrzostwa Świata. W sezonie 1996 17 żużlowców zmaga się o tytuł Mistrza Świata podczas 6 rund.

Zasady[edytuj | edytuj kod]

Każdy z sześciu turniej składa się z 24 biegów. Zawodnicy startują wedle dwudziestobiegówki. Następnie, na podstawie zdobytych punktów, przydzielani byli do biegów finałowych. Najlepsza czwórka startuje w finale A (bieg 24), miejsca 5-8 w finale B (bieg 23), miejsca 9-12 w finale C (bieg 22), miejsca 13-16 w finale D (bieg 21), natomiast pozostała dwójka nie bierze udziału w biegach finałowych.

Pozycje startowe w finałach B, C i D były przydzielane na podstawie miejsca po 20. biegach. Zawodnicy z miejsc 5, 9 i 13 startuowali z toru A w kasku czerwonym, miejsca 6, 10 i 14 z toru B w kasku niebieskim, miejsca 7, 11 i 15 z toru C w kasku białym, natomiast miejsca 8, 12 i 16 z toru D w kasku żółtym. W finale A zawodnicy sami wybierali tor w kolejności zajętego miejsca po 20. biegach.

Punktacja[edytuj | edytuj kod]

Zmodyfikowano premie punktowe do klasyfikacji generalnej zwiększając premie dla zwycięzcy i zawodników na podium oraz odbierając punkty zawodnikom z miejsc 17-18 - nawet gdyby wystartowali w biegu (w nawiasie porównanie do sezonu 1995)

miejsce 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
punkty 25 (+5) 20 (+2) 18 (+1) 16 (=) 14 (-1) 13 (-1) 12 (-1) 11 (-1) 9 (-2) 8 (-2) 7 (-2) 6 (-2) 4 (-3) 3 (-3) 2 (-2) 1 (-2) 0 (-2) 0 (-1)

Zawodnicy[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicy z numerami 1-15 oraz 17-18 w sezonie 1996 startowali we wszystkich turniejach. Pierwsza ósemka to kolejno najlepsi żużlowcy z Grand Prix '95. Numery 9-14 oraz 17-18 otrzymali zawodnicy, którzy zajmowali miejsca 1-6 oraz 7-8 w GP Challenge '95. Numer 15 otrzymał indywidualny mistrz świata juniorów z 1995. Na każdy turniej z numerem 16 wystartuje inny zawodnik (tzw. dzika karta). Rezerwowymi (zawodnikami oczekującymi) byli zawodnicy z klasyfikacji generalnej GP '95, którzy nie startowali w tegorocznym cyklu.

Stali uczestnicy[edytuj | edytuj kod]

(1) Dania Hans NielsenMistrz Świata 1995
(2) Szwecja Tony RickardssonWicemistrz Świata 1995
(3) Stany Zjednoczone Sam Ermolenko3. miejsce w GP 1995
(4) Stany Zjednoczone Greg Hancock4. miejsce w GP 1995
(5) Stany Zjednoczone Billy Hamill5. miejsce w GP 1995
(6) Wielka Brytania Mark Loram6. miejsce w GP 1995
(7) Wielka Brytania Chris Louis7. miejsce w GP 1995
(8) Szwecja Henrik Gustafsson8. miejsce w GP 1995
(9) Australia Leigh Adams1. miejsce w Grand Prix Challenge 1995
(10) Wielka BrytaniaNiemcy Marvyn Cox2. miejsce w Grand Prix Challenge 1995
(11) Dania Tommy Knudsen4. miejsce w Grand Prix Challenge 1995
(12) Szwecja Peter Karlsson3. miejsce w Grand Prix Challenge 1995
(13) Wielka Brytania Joe Screen5. miejsce w Grand Prix Challenge 1995
(14) Wielka Brytania Gary Havelock6. miejsce w Grand Prix Challenge 1995
(15) Australia Jason CrumpMistrz Świata Juniorów 1995
(16)dzika karta
(17) Australia Craig Boyce7. miejsce w Grand Prix Challenge 1995
(18) Wielka Brytania Andy Smith8. miejsce w Grand Prix Challenge 1995

Rezerwowi[edytuj | edytuj kod]

(19) Polska Tomasz Gollob9. miejsce w GP 1995 / 9. miejsce w Grand Prix Challenge 1995
(20) Dania Jan Stæchmann15. miejsce w GP 1995 / 11. miejsce w Grand Prix Challenge 1995
(21) Szwecja Mikael Karlsson16. miejsce w GP 1995 / 13. miejsce w Grand Prix Challenge 1995

Dzikie Karty[edytuj | edytuj kod]

(16) Polska Tomasz Gollob (GP Polski)
(16) Włochy Stefano Alfonso (GP Włoch)
(16) Niemcy Gerd Riss (GP Niemiec)
(16) Polska Piotr Protasiewicz (GP Danii)

Terminarz i wyniki[edytuj | edytuj kod]

Lp. Data Grand Prix Stadion Miasto Zwycięzca
1 18 maja Polski Stadion Olimpijski Polska Wrocław Dania Tommy Knudsen Wyniki
2 1 czerwca Włoch Stadion Santa Marina Włochy Lonigo Dania Hans Nielsen Wyniki
3 6 lipca Niemiec Rottalstadion Niemcy Pocking Dania Hans Nielsen Wyniki
4 10 sierpnia Szwecji Motorstadium Szwecja Linköping Stany Zjednoczone Billy Hamill Wyniki
5 31 sierpnia Wielkiej Brytanii Hackney Stadium Wielka Brytania Londyn Australia Jason Crump Wyniki
6 21 września Danii Speedway Center Dania Vojens Stany Zjednoczone Billy Hamill Wyniki

Klasyfikacja końcowa[edytuj | edytuj kod]

Poz Zawodnik POL
Polska
ITA
Włochy
GER
Niemcy
SWE
Szwecja
GBR
Wielka Brytania
DEN
Dania
Punkty
1 Stany Zjednoczone (5) Billy Hamill 16 20 9 25 18 25 113
2 Dania (1) Hans Nielsen 18 25 25 9 20 14 111
3 Stany Zjednoczone (4) Greg Hancock 12 13 13 16 16 18 88
4 Szwecja (2) Tony Rickardsson 20 18 16 14 7 11 86
5 Szwecja (8) Henrik Gustafsson 14 4 18 20 11 13 80
6 Szwecja (12) Peter Karlsson 7 3 20 7 13 12 62
7 Wielka Brytania (6) Mark Loram 6 2 6 12 12 20 58
8 Wielka Brytania (8) Chris Louis 8 9 14 8 6 9 54
9 Stany Zjednoczone (3) Sam Ermolenko 9 1 4 13 9 16 52
10 Australia (15) Jason Crump 1 ns 7 6 25 6 45
11 Dania (11) Tommy Knudsen 25 16 1 2 44
12 Polska (16, 19) Tomasz Gollob 11 ns 18 14 ns 43
13 Wielka Brytania (13) Joe Screen 3 7 11 2 8 7 38
14 Australia (17) Craig Boyce ns 12 2 4 4 8 30
15 Australia (9) Leigh Adams 2 ns 8 11 3 4 28
16 Wielka Brytania (14) Gary Havelock 13 14 27
17 Wielka Brytania (18) Andy Smith ns 11 3 3 2 ns 19
18 Wielka BrytaniaNiemcy (10) Marvyn Cox 4 8 1 1 ns 1 15
19 Niemcy (16) Gerd Riss 12 12
20 Włochy (16) Stefano Alfonso 6 6
21 Polska (16) Piotr Protasiewicz 3 3
- Dania (20) Jan Stæchmann ns ns ns
- Szwecja (21) Mikael Karlsson ns ns

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]