Grand Prix Stanów Zjednoczonych – Zachód 1983

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Stanów Zjednoczonych – Zachód 1983
8th United States Grand Prix West
2. wyścig z 15 w sezonie
375. Grand Prix Formuły 1
Tor Long Beach Street Circuit
Stany Zjednoczone Long Beach Street Circuit
Data

27 marca 1983

Trasa
Liczba okrążeń

80

Długość okrążenia

3,251 km

Dystans

260,08 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

28 kierowców

Zakwalifikowało się

26 kierowców

Ukończyło wyścig

13 kierowców

Wyniki
Pole position

Patrick Tambay
(1:26.117, Ferrari)

Zwycięzca

John Watson
(1h53:34.889, McLaren-Ford)

Najszybsze
okrążenie

Niki Lauda
(1:28.330, McLaren-Ford)

2. Grand Prix w sezonie 1983
Poprzednie

Grand Prix Brazylii

Następne

Grand Prix Francji

Grand Prix Stanów Zjednoczonych – Zachód
1982 1983

Grand Prix Stanów Zjednoczonych - Zachód 1983 – druga runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1983, która odbyła się 27 marca 1983, po raz ósmy na torze Long Beach Street Circuit.

9. Grand Prix Stanów Zjednoczonych - Zachód, ósme zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Wyścig[edytuj | edytuj kod]

Poz Nr Kierowca Konstruktor Okrążenia Czas/Powód n.u. Poz. start. Punkty
1 7 Wielka Brytania John Watson McLaren-Ford 75 1:53:34.889 22 9
2 8 Austria Niki Lauda McLaren-Ford 75 + 27.993 23 6
3 28 Francja René Arnoux Ferrari 75 + 1:13.638 2 4
4 2 Francja Jacques Laffite Williams-Ford 74 + 1 okrążenie 4 3
5 29 Szwajcaria Marc Surer Arrows-Ford 74 + 1 okrążenie 16 2
6 34 Wenezuela Johnny Cecotto Theodore-Ford 74 + 1 okrążenie 17 1
7 26 Brazylia Raúl Boesel Ligier-Ford 73 + 2 okrążenia 26
8 4 Stany Zjednoczone Danny Sullivan Tyrrell-Ford 73 + 2 okrążenia 9
9 3 Włochy Michele Alboreto Tyrrell-Ford 73 + 2 okrążenia 7
10 6 Włochy Riccardo Patrese Brabham-BMW 72 Dystrybutor 11
11 15 Francja Alain Prost Renault 72 + 3 okrążenia 8
12 12 Wielka Brytania Nigel Mansell Lotus-Ford 72 + 3 okrążenia 13
13 16 Stany Zjednoczone Eddie Cheever Renault 67 Skrz. biegów 15
NU 30 Australia Alan Jones Arrows-Ford 58 Probl. zdrow. kierowcy 12
NU 5 Brazylia Nelson Piquet Brabham-BMW 51 Przepustnica 20
NU 22 Włochy Andrea de Cesaris Alfa Romeo 48 Skrz. biegów 19
NU 11 Włochy Elio de Angelis Lotus-Renault 29 Obsługa 5
NU 33 Kolumbia Roberto Guerrero Theodore-Ford 27 Skrz. biegów 18
NU 25 Francja Jean-Pierre Jarier Ligier-Ford 26 Kolizja 10
NU 36 Włochy Bruno Giacomelli Toleman-Hart 26 Bateria 14
NU 23 Włochy Mauro Baldi Alfa Romeo 26 Wypadł z toru 21
NU 27 Francja Patrick Tambay Ferrari 25 Kolizja 1
NU 1 Finlandia Keke Rosberg Williams-Ford 25 Kolizja 3
NU 17 Chile Eliseo Salazar RAM-Ford 25 Skrz. biegów 25
NU 35 Wielka Brytania Derek Warwick Toleman-Hart 11 Wypadł z toru 6
NU 9 Niemcy Manfred Winkelhock ATS-BMW 3 Wypadł z toru 24
NZ 31 Włochy Corrado Fabi Osella-Ford
NZ 32 Włochy Piercarlo Ghinzani Osella-Ford

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]