Grand Prix Wielkiej Brytanii 1977

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Wielkiej Brytanii 1977
John Player British Grand Prix
Grand Prix d'Europe
10. wyścig z 17 w sezonie
290. Grand Prix Formuły 1
Tor Silverstone
Wielka Brytania Silverstone
Data

17 lipca 1977

Trasa
Liczba okrążeń

68

Długość okrążenia

4,719 km

Dystans

320,892 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

36 kierowców

Zakwalifikowało się

26 kierowców

Ukończyło wyścig

15 kierowców

Wyniki
Pole position

James Hunt
(1:18,49, McLaren)

Zwycięzca

James Hunt
(1:31:46,06, McLaren)

Najszybsze
okrążenie

James Hunt
(1:19,60, McLaren)

10. Grand Prix w sezonie 1977
Poprzednie

Grand Prix Francji

Następne

Grand Prix Niemiec

Grand Prix Wielkiej Brytanii
1976 1977 1978

Grand Prix Wielkiej Brytanii 1977 (oryg. John Player British Grand Prix), Grand Prix Europy 1977[a] – 10. runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1977, która odbyła się 17 lipca 1977, po raz 16. na torze Silverstone.

30. Grand Prix Wielkiej Brytanii, 28. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]

Poz. Nr Kierowca Konstruktor Okrążenia Czas/powód NU Poz. start. Punkty
1 1 Wielka Brytania James Hunt McLaren-Ford 68 1:31:46.06 1 9
2 11 Austria Niki Lauda Ferrari 68 +18.31 3 6
3 6 Szwecja Gunnar Nilsson Lotus-Ford 68 +19.57 5 4
4 2 Niemcy Jochen Mass McLaren-Ford 68 +47.76 11 3
5 8 Niemcy Hans Joachim Stuck Brabham-Alfa Romeo 68 + 1:11.73 7 2
6 26 Francja Jacques Laffite Ligier-Matra 67 + 1 Okrążenie 15 1
7 17 Australia Alan Jones Shadow-Ford 67 + 1 Okrążenie 12  
8 19 Włochy Vittorio Brambilla Surtees-Ford 67 + 1 Okrążenie 8  
9 34 Francja Jean-Pierre Jarier Penske-Ford 67 + 1 Okrążenie 20  
10 27 Belgia Patrick Nève March-Ford 66 + 2 Okrążenia 26  
11 40 Kanada Gilles Villeneuve McLaren-Ford 66 + 2 Okrążenia 9  
12 18 Australia Vern Schuppan Surtees-Ford 66 + 2 Okrążenia 23  
13 30 Stany Zjednoczone Brett Lunger McLaren-Ford 64 + 4 Okrążenia 19  
14 5 Stany Zjednoczone Mario Andretti Lotus-Ford 62 Silnik 6  
15 12 Argentyna Carlos Reutemann Ferrari 62 + 6 Okrążeń 14  
NU 7 Wielka Brytania John Watson Brabham-Alfa Romeo 60 Problemy z paliwem 2  
NU 20 Jody Scheckter Wolf-Ford 59 Silnik 4  
NU 28 Brazylia Emerson Fittipaldi Fittipaldi-Ford 42 Przepustnica 22  
NU 37 Włochy Arturo Merzario March-Ford 28 Skrz. biegów 17  
NU 16 Włochy Riccardo Patrese Shadow-Ford 20 Ciśnienie paliwa 25  
NU 4 Francja Patrick Depailler Tyrrell-Ford 16 Hamulce 18  
NU 15 Francja Jean-Pierre Jabouille Renault 16 Turbo 21  
NU 10 Ian Scheckter March-Ford 6 Wypadek 24  
NU 3 Szwecja Ronnie Peterson Tyrrell-Ford 3 Silnik 16  
NU 23 Francja Patrick Tambay Ensign-Ford 3 elektronika 10  
NU 24 Wielka Brytania Rupert Keegan Hesketh-Ford 0 Wypadek 13  
NZ 9 Brazylia Alex Ribeiro March-Ford        
NZ 22 Szwajcaria Clay Regazzoni Ensign-Ford        
NZ 38 Wielka Brytania Brian Henton March-Ford        
NZ 36 Hiszpania Emilio de Villota McLaren-Ford        
NPK 31 Wielka Brytania David Purley LEC-Ford        
NPK 33 Wielka Brytania Andy Sutcliffe March-Ford        
NPK 35 Wielka Brytania Guy Edwards BRM        
NPK 44 Wielka Brytania Tony Trimmer Surtees-Ford        
NPK 45 Australia Brian McGuire McGuire-Ford        
NPK 32 Finlandia Mikko Kozarowitzky March-Ford        

Najszybsze okrążenie[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Konstruktor Czas Okr.
1 Wielka Brytania James Hunt McLaren-Ford 1:19,600 48

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Do roku 1977 Grand Prix Europy było honorowym tytułem przyznawanym eliminacjom rozgrywanym w Europie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]