Graniasta Turnia
49°11′07″N 20°09′31″E/49,185278 20,158611 Graniasta Turnia z Doliny Staroleśnej (podpisane formacje) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
2260 m n.p.m. |
| Wybitność |
26 m |
| Pierwsze wejście |
20 lipca 1897 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°11′07″N 20°09′31″E/49,185278 20,158611
| |
Graniasta Turnia (słow. Hranatá veža, niem. Mautstein, węg. Vám-kő[1], 2260[2] m n.p.m.) – szczyt w głównej grani Tatr, wznoszący się nad doliną Rówienki (Rovienková dolina) i Doliną Staroleśną (Veľká Studená dolina). Od Świstowego Szczytu (Svišťový štít, 2385 m) oddzielony jest Świstową Przełęczą (Svišťové sedlo, 2192 m), a od Rówienkowej Turni (Rovienková veža, 2273 m) – Graniastą Przełęczą (Vyšné Rovienkové sedlo, 2235 m) i Rówienkową Szczerbiną (ok. 2240 m). Ma dwa blisko siebie położone wierzchołki, z których nieco wyższy jest południowo-zachodni. W grani opadającej do Świstowej Przełęczy znajduje się niewybitna Złotnikowa Czuba (Rovienková stena), oddzielona od Graniastej Turni Złotnikowymi Wrótkami (Rovienková priehyba).
Na Graniastą Turnię nie prowadzi żaden szlak turystyczny. Najłatwiejsza droga nieznakowana prowadzi od Świstowej Przełęczy szerokim, pozbawionym trudności grzbietem.
Pierwsze znane wejścia:
- latem – August Otto i Johann Hunsdorfer senior, 20 lipca 1897 r.,
- zimą – Gyula Hefty i Gyula Komarnicki, 1 lutego 1914 r.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Geoportál, Letecké laserové skenovanie [online], Geoportál [dostęp 2024-01-01] (słow.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIV. Warzęchowe Turnie – Zawracik Rówienkowy. Warszawa: Sport i Turystyka, 1971, s. 210–216.