Granica algiersko-marokańska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Granica międzypaństwowa
Mapa
Państwa graniczące

 Algieria
 Maroko

Okres istnienia

Od 1844 r.

W obecnym przebiegu

15 czerwca 1972

Długość

1601 km

Granica algiersko-marokańska – granica międzypaństwowa o długości 1601 kilometrów dzieląca terytoria Maroka i Algierii.

Na północy granica przebiega na wybrzeżu Morza Śródziemnego pomiędzy algierskim miastem Marsa Ben M'Hidi i marokańskim – Saïda i biegnie w kierunku południowym. Następnie, pomiędzy marokańskim Fukajkiem i algierskim Beni Ounif, przybiera kierunek południowo-zachodni, omija Baszszar, dochodzi do Wadi Dara i do styku granic Algierii, Maroka i Sahary Zachodniej na zachód od Tinduf.

Granica powstała po wojnie francusko-marokańskiej w 1844 roku (traktat Lalla Maghinia, 1845) i stanowiła 140-kilometrowy odcinek granicy na północy od Morza Śródziemnego do Teniet-Sassi. Kolejne odcinki granicy powstawały w 1903, 1912 i 1934 roku (w regionie Tinduf).

Po odzyskaniu niepodległości przez Maroko (1956) i Algierię (1962) przebieg granicy był kwestionowany przez Maroko (roszczenia marokańskie do obszaru Tinduf).

15 czerwca 1972 roku w Rabacie podpisano konwencję uznającą przebieg granicy, ratyfikowana została przez parlament algierski w 1973 r. i przez Maroko w 1992 roku.

Granica w 1994 roku została zamknięta z powodu konfliktów (Algieria wspiera niepodległość Sahary Zachodniej, a Maroko jest temu przeciwne, w związku z czym oba kraje pozostają w stanie konfliktu – dodatkowo Maroko, jako że algierscy terroryści zaatakowali hotel w Marrakeszu, nałożyło obowiązek wizowy na Algierczyków, co było iskrą do zamknięcia granicy)[1][2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]