Grdacz czarny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grdacz czarny
Chamaepetes unicolor[1]
Salvin, 1867
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

grzebiące

Rodzina

czubacze

Rodzaj

Chamaepetes

Gatunek

grdacz czarny

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Grdacz czarny[3] (Chamaepetes unicolor) – gatunek dużego ptaka z rodziny czubaczy (Cracidae), zamieszkujący Amerykę Centralną. Monotypowy[4][5]. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Morfologia
Długość ciała 62–69 cm; masa ciała około 1,1 kg[4]. Czarno połyskujące upierzenie; od spodu matowy, czerwone nogi i niebieski nagi kantarek.
Zasięg, środowisko
Kostaryka i zachodnia Panama[2][4][5]. Zamieszkuje mgliste lasy górskie[4]. Zwykle występuje na wysokościach 900–2250 m n.p.m., choć najniżej odnotowano te ptaki na 450 m n.p.m.[2]
Zachowanie
Zwykle spotykany parami lub w stadach rodzinnych, najczęściej na drzewach, lecz czasami schodzi na ziemię w poszukiwaniu opadłych owoców. Podczas toków wydaje chrapliwy głos ostrzegawczy, gwiżdżące okrzyki i trzepocze skrzydłami. Podobnie jak inne czubacze lata na przemian lotem ślizgowym i aktywnym.
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2018 roku uznaje grdacza czarnego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern); wcześniej miał on status gatunku bliskiego zagrożenia (NT – Near Threatened). Liczebność populacji nie została oszacowana; w 1996 roku ptak ten opisywany był jako dość pospolity. Do głównych zagrożeń dla tego gatunku należą: polowania dla mięsa, wycinka i pożary lasów[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Chamaepetes unicolor, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d Chamaepetes unicolor, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Cracidae Rafinesque, 1815 - czubacze - Guans (wersja: 2018-04-03). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-05-16].
  4. a b c d del Hoyo, J. & Kirwan, G.M.: Black Guan (Chamaepetes unicolor), version 1.0. [w:] Birds of the World (J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie & E. de Juana, Editors) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  5. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Megapodes, guans, guineafowl, New World quail. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-05-16]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 1994. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]