Grenada

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grenada
Flaga
Herb Grenady
Flaga Herb
Dewiza: (ang.) The Land, The People, The Light
(Kraj, ludzie, światło)
Hymn:
Hail Grenada – hymn państwowy
(Bądź pozdrowiona, Grenado)
God Save the King – hymn królewski
(Boże, chroń Króla)
Położenie Grenady
Język urzędowy

angielski

Stolica

Saint George’s

Ustrój polityczny

monarchia parlamentarna

Typ państwa

królestwo

Głowa państwa

król Karol III

w jego imieniu

gubernator generalna Cécile La Grenade[1]

Szef rządu

premier Dickon Mitchell[2]

Powierzchnia
 • całkowita
 • wody śródlądowe


348.5 km²
1,6%

Liczba ludności (2017)
 • całkowita 
 • gęstość zaludnienia


108 000[3]
325 osób/km²

PKB (2023)
 • całkowite 
 • na osobę


1,27 mld[4] USD
11 138[4] USD

PKB (PSN) (2023)
 • całkowite 
 • na osobę


2,30 mld[4] dolarów międzynar.
20 075[4] dolarów międzynar.

Waluta

dolar wschodniokaraibski (XCD)

Niepodległość

od Wielkiej Brytanii
7 lutego 1974

Strefa czasowa

UTC -4

Kod ISO 3166

GD

Domena internetowa

.gd

Kod samochodowy

WG

Kod samolotowy

J3

Kod telefoniczny

+1 473

Mapa Grenady

Grenada – państwo wyspiarskie na wyspie Grenada i części wysp archipelagu Grenadyn (Małe Antyle) na Morzu Karaibskim.

Geografia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Geografia Grenady.

Grenada jest jednym z najmniejszych państw na półkuli zachodniej. Jest to grupa małych wysp w południowej części Morza Karaibskiego.

Największe wyspy:

Większość populacji żyje na największej wyspie, Grenadzie. Największymi jej miastami są, zaczynając od stolicy: Saint George’s, Grenville i Gouyave. Większym siedliskiem ludzkim na pozostałych wyspach jest Hillsborough na wyspie Carriacou.

Wyspy Grenady są pochodzenia wulkanicznego, w związku z tym charakteryzują się wysoką żyznością gleby. Wnętrze największej wyspy jest górzyste, a najwyższym wzniesieniem jest Góra Świętej Katarzyny o wysokości 840 m n.p.m. Ze stoków góry wypływa szereg strumieni z kaskadami. Klimat wyspy jest tropikalny: gorący i wilgotny w porze deszczowej oraz chłodny z wiejącymi pasatami w porze suchej. Grenada, znajdując się na południowej granicy pasa huraganów, w ostatnich dziesięcioleciach ucierpiała tylko trzykrotnie: 23 września 1955 r. – huragan „Janet” (prędkość wiatru dochodziła do 185 km/h powodując poważne zniszczenia), 7 września 2004 r. huragan „Ivan” (poważne zniszczenia, 39 osób zginęło) oraz 14 lipca 2005 r. huragan „Emily” (poważne zniszczenia na Carriacou i w północnej części Grenady).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszymi mieszkańcami wyspy byli Karaibowie. W 1498 roku została odkryta dla Europy przez Krzysztofa Kolumba. Pierwsza próba osadnictwa europejskiego została podjęta przez Anglików w 1609 roku. Została ona udaremniona przez lokalnych Indian, którzy krwawe zwycięstwo nad białymi mieli uczcić ludożerczą ucztą[5]. W 1650 roku przybyli osadnicy francuscy z Martyniki, którzy zawarli z Indianami porozumienie, wykupując przy tym prawa do wyspy. W 1762 roku wyspa została zajęta przez Wielką Brytanię. W XIX wieku Brytyjczycy uprawiali tu trzcinę cukrową i do czasu zniesienia niewolnictwa sprowadzili z Afryki dużą liczbę niewolników. W 1877 roku wyspa uzyskała status kolonii. W 1958 roku włączona w skład Federacji Indii Zachodnich (do 1962)[6]. Od roku 1967 państwo stowarzyszone z Wielką Brytanią, a od 1974 roku niepodległe.

Pierwszym premierem niepodległej Grenady był Eric Gairy ze Zjednoczonej Partii Pracy Grenady (Grenada United Labour Party – GULP). Opozycyjna Narodowa Partia Grenady (Grenada National Party – GNP) zarzuciła mu wkrótce dążenie do rządów dyktatorskich i rozpoczęła ostrą walkę przeciwko ekipie rządzącej[5]. Oskarżany o nadużycia finansowe i łamanie prawa Gairy został ostatecznie obalony w 1979 roku przez lewicową partię Nowy Ruch JEWEL. Lewicowy premier Maurice Bishop realizował radykalne reformy i przeorientował politykę zagraniczną na współpracę z blokiem wschodnim. W 1983 roku miał miejsce wojskowy zamach stanu, w wyniku którego radykalnie lewicowa część rządu obaliła Bishopa i zamordowała go. Śmierć premiera stała się dla USA pretekstem do inwazji na kraj. W 1985 roku wycofano ostatnie obce wojska[6].

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Mapa konturowa Grenady
Porty lotnicze na Grenadzie

Podstawą gospodarki Grenady jest rolnictwo. Pod uprawą znajduje się ok. 75% powierzchni kraju, jedynie najwyższe partie niewysokich gór, zajmujących centralną część wyspy, porastają lasy i zarośla. Głównymi roślinami uprawnymi są bananowiec (3 tys. ha), kakaowiec (6 tys. ha) i muszkatołowiec (2,6 tys. ha). Niewielkie obszary zajmuje uprawa trzciny cukrowej oraz warzyw (m.in. jams i bataty). Wzdłuż brzegów wyspy istnieją plantacje palmy kokosowej (1,2 tys. ha)[a]. W latach 1951-1955 Grenada była największym producentem i eksporterem gałki i kwiatu muszkatołowego na świecie – eksportowała rocznie 84 tys. centnarów angielskich tej przyprawy. Znaczące zmiany przyniósł huragan „Janet”, który zniszczył ok. 80% wszystkich drzew muszkatołowych[5].

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Większość populacji (82.4%) stanowią osoby pochodzenia afrykańskiego, 13,3% to osoby o mieszanej etniczności, Hindusi stanowią 2,2%[7].

Religia[edytuj | edytuj kod]

Struktura religijna kraju w 2011 roku[7]:

Siły zbrojne[edytuj | edytuj kod]

W ciągu kilkusetletniej historii wyspy, niejednokrotnie stacjonowały na niej niewielkie oddziały francuskie, a następnie angielskie, pełniące przede wszystkim funkcje policyjne. Po uzyskaniu niepodległości w 1974 roku rząd utworzył własną kilkusetosobową policję, która w ograniczonym stopniu spełniała zadania wojska (zgodnie z konstytucją, odpowiedzialność za obronę Grenady ponosić miała w większości Wielka Brytania).

Po przewrocie w 1979 roku lewicowy rząd utworzył Ludową Armię Rewolucyjną (People’s Revolutionary Army = PRA). Armia liczyła około 1500 żołnierzy. Podczas inwazji w 1983 roku armia stawiła opór wojskom USA i państw Organizacji Wschodniokaraibskiej, jednak wobec ich ogromnej przewagi liczebnej i technicznej, wygasł on po kilku dniach i utracie 45 zabitych oraz 337 rannych (większe procentowo straty ponieśli Kubańczycy, którzy wsparli wojska rządowe). Nowy rząd rozwiązał PRA i ponownie oparł obronność na oddziałach o charakterze policyjnym. Są one szkolone i wyposażane przy dużym udziale organizacyjnym oraz finansowym USA.

W 2005 roku Królewskie Grenadyjskie Siły Policyjne (Royal Grenadian Police Force = RGPF) liczyły 755 ludzi (w tym 80-osobowy specjalny oddział komandosów), uzbrojonych przede wszystkim w lekką broń. RGPF podlega też Straż Przybrzeżna (Coast Guard) posiadająca ok. 50 funkcjonariuszy i 4 małe, ale nowoczesne okręty patrolowe.

Kultura[edytuj | edytuj kod]

Łatwo zauważalne są wpływy francuskie i to bardziej niż w innych państwach Karaibów. Francuskie nazwiska i nazwy miejsc są dla Grenady rzeczą typową. Język zawiera wpływy o podłożu francuskim. Mieszkańcy kraju używają również lokalnego dialektu Patois. Silne wpływy francuskie zaobserwować można w grenadyjskiej kuchni. Potrawy są sowicie przyprawiane. Kuchnia przypomina tę znaną z Nowego Orleanu. Zaobserwować można wpływy francuskie w architekturze z początków XVIII wieku. Kultura wyspiarska zapożyczyła wiele z kultury afrykańskiej – większość mieszkańców ma korzenie sięgające Czarnego Lądu. O wpływach indyjskich świadczą: gotowanie dhalu, jedzenie mięsa koziego i kurczaków przyprawianych curry. Należy zwrócić uwagę na grenadyjski taniec, muzykę i zwyczaje świąteczne. Soca, calypso czy reggae były tańczone w czasie wyspiarskich karnawałów. Również zouk był i jest popularnym stylem w lokalnej muzyce. Dziedzictwo wyspiarzy pochodzenia afrykańskiego odgrywa olbrzymią rolę w kulturze kraju. Ważnym elementem miejscowej kultury jest gawędziarstwo (ang. storytelling) i opowiadanie ludowych legend, w których odnaleźć można zarówno wpływy afrykańskie, jak i starofrancuskie. Postać Anansi, boga trickstera, znana jest np. w Zachodniej Afryce i innych krajach Karaibów, gdzie mieszka ludność pochodzenia afrykańskiego. Z bohaterów legend typowo francuskich znani są La Diablesse (pol. diablica) czy Ligaroo, tzn. wilkołak.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Dane z początku lat 70. XX w.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. „Grenada Names First Female Governor General, Cecile La Grenade”, Caribbean Journal, 10/04/2013.
  2. Grenada election 2022: 10 Things to know about Dickon Mitchell. Loop News, 2022-06-30. [dostęp 2022-06-30]. (ang.).
  3. Dane dotyczące PKB na podstawie szacunków Międzynarodowego Funduszu Walutowego na rok 2017: International Monetary Fund: World Economic Outlook Database, April 2018. [dostęp 2018-05-02]. (ang.).
  4. a b c d Dane dotyczące PKB na podstawie szacunków Międzynarodowego Funduszu Walutowego na rok 2023: International Monetary Fund: World Economic Outlook Database, April 2023. [dostęp 2023-05-21]. (ang.).
  5. a b c Kubiatowicz Lucjan: Grenada, w: "Poznaj świat" R. XXII, nr 6 (259), czerwiec 1974, s. 31-32
  6. a b Grenada. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2015-06-02].
  7. a b Grenada People and Society The World Factbook. cia.gov. (ang.).