Gretz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Gretzpolski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Na tarczy dzielonej w pas, z polem dolnym w słup, w polu I, błękitnym, dwie głowy orle czarne z czerwonymi jęzorami, w pas; w polu II, srebrnym, trzy jabłka czerwone, w słup; w polu III, czerwonym, trzy pasy srebrne.

Na hełmie w koronie, klejnot – dwie trąby myśliwskie, czarne.

Labry z prawej czerwone, podbite srebrem, z lewej błękitne, podbite srebrem[1].

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany 12 stycznia 1580 Janowi i Andrzejowi Gretzom, mieszczanom toruńskim[2].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Grecz, Gretz, Gręzowski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Józef Szymański nie podaje labrów w opisie, ale na rysunku labry z prawej mają tynktury odwrotnie niż u Gajla
  2. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 81. ISBN 83-7181-217-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]