Grid Dip Meter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grid-dip-meter GD-1B firmy Heathkit (2 szt.), u góry zestaw wymiennych cewek
Digital-dip-meter z zestawem wymiennych cewek

Grid Dip Meter[1](także: Grid Dip Oscillator /GDO/[2]) – rodzaj lampowego falomierza - generatora służącego do badania oraz strojenia układów elektronicznych pracujących w szerokim zakresie częstotliwości.

Budowa i działanie[edytuj | edytuj kod]

Podstawowym elementem tego generatora jest strojony obwód rezonansowy, zawierający cewkę wymienną nieekranowaną oraz kondensator zmienny wyskalowany w jednostkach częstotliwości. W celu dokonania pomiaru sprzęga się obwód rezonansowy generatora z obwodem badanym i reguluje częstotliwość kondensatorem zmiennym aż do wystąpienia rezonansu. Gdy przyrząd znajdzie się w rezonansie ze sprzężonym z nim obwodem, następuje drgnięcie (ang. dip) w lewo wskazówki mikroamperomierza, mierzącego prąd siatki (ang. grid) lampy generatora. Oznacza to gwałtowne zmniejszenie mierzonego prądu siatki, gdyż obwód badany odbiera wówczas energię z obwodu generatora i ich częstotliwości pokrywają się.

Późniejsze generacje dip-metrów[edytuj | edytuj kod]

Generatory lampowe tego rodzaju użytkowane od lat 20. XX w. zostały wraz z rozwojem techniki wyparte z użytku przez swe odpowiedniki skonstruowane w oparciu o technikę półprzewodnikową (m.in. trans dip meter[3], gate dip meter[4], tunnel dipper[5]), a później także technikę cyfrową (digital dip meter)[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W polskiej literaturze używa się też zapisu grid-dip-meter.
  2. Bywa też używana polska nazwa rezonansomierz.
  3. Przyrząd z wykorzystaniem tranzystorów bipolarnych.
  4. Przyrząd z wykorzystaniem tranzystorów polowych.
  5. Przyrząd z wykorzystaniem diody tunelowej.
  6. Mimo to nazwa grid-dip-meter bywa często używana na określenie całej rodziny "dip-metrów".

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Wojnar (red.), Poradnik Inżyniera Radioelektryka, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Wydanie I, Warszawa 1969
  • (Pr. zbior.), Poradnik Radioamatora, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Wydanie II, Warszawa 1985

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]