Grodzisko (powiat piski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grodzisko
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

piski

Gmina

Biała Piska

Liczba ludności (2022)

13[2]

Strefa numeracyjna

87

Kod pocztowy

12-230[3]

Tablice rejestracyjne

NPI

SIMC

0754800

Położenie na mapie gminy Biała Piska
Mapa konturowa gminy Biała Piska, blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Grodzisko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Grodzisko”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Grodzisko”
Położenie na mapie powiatu piskiego
Mapa konturowa powiatu piskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Grodzisko”
Ziemia53°30′38″N 21°57′12″E/53,510556 21,953333[1]

Grodzisko (też Grodzisk, niem. Grodzisko, 1932–1945 Burgdorf)[4]wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Biała Piska[5].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś powstała w ramach kolonizacji Wielkiej Puszczy. Wcześniej był to obszar Galindii. Wieś ziemiańska, dobra służebne w posiadaniu drobnego rycerstwa (tak zwani wolni, ziemianie w języku staropolskim), z obowiązkiem służby rycerskiej (zbrojnej). W XV i XVI w. wieś, położona przy samej granicy z Mazowszem, wymieniana była w dokumentach pod nazwą: Okuroszicken, Okuroffzken, Okuroffsky, Okuroffskie, Okorofsker, Grodiβky.

Wieś wzmiankowana już w 1471 r., lokowana w 1480 przez komtura Zygfryda Flacha von Schwartzburga na 22,5 łanach na prawie magdeburskim, z obowiązkiem jednej służby zbrojnej (rycerskiej) oraz jednej warty. Przywilej otrzymał Jan Okurowski, myśliwy na usługach Zakonu. Jednakże już w 1483 r. komtur bałgijski Erazm von Reitzenstein nadał te dobra Stanisławowi Okurowskiemu, który zakupił je od jakiegoś Grzegorza i Szymona (prawdopodobnie synowie Jana Okurowskiego). Stanisław Okurowski otrzymał także zezwolenie na wybudowanie młyna, za który raz z ziemią miał pełnić dwie służby zbrojne. Obecność młyna we wsi udokumentowana od roku 1579.

Pierwotna nazwa wsi – Okurowskie – wzięła się od nazwiska pierwszego właściciela[6].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 38892
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 344 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Władysław Chojnacki: Słownik polskich nazw miejscowości w b. Prusach Wschodnich i na obszarze b. Wolnego Miasta Gdańska wg stanu z 1941 r.. Poznań: Wydawnictwo Instytutu Zachodniego, 1946, s. 99.
  5. Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-04-18].
  6. Grzegorz Białuński: Kolonizacja "Wielkiej Puszczy" (do 1568 roku) - starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie). Olsztyn: Towarzystwo Naukowe : Ośrodek Badań Naukowych im. W. Kętrzyńskiego, 2002, s. 237. ISBN 83-87643-97-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]