Łowce (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Gromada Łowce)
Łowce
gromada
1954–1961
Państwo

 Polska

Województwo

rzeszowskie

Powiat

1954: jarosławski
1954–61: radymniański
(1961: → jarosławski)

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

31 grudnia 1961

Siedziba

Łowce

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

2

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

18

brak współrzędnych

Łowce – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Łowce z siedzibą GRN w Łowcach utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie jarosławskim w woj. rzeszowskim na mocy uchwały nr 21/54 WRN w Rzeszowie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Łowce i Lutków ze zniesionej gminy Radymno w tymże powiecie[6].

13 listopada 1954[7] gromada weszła w skład nowo utworzonego powiatu radymniańskiego[8], gdzie ustalono dla niej 18 członków gromadzkiej rady narodowej[9].

31 grudnia 1961, w związku ze zlikwidowaniem powiatu radymniańskiego, gromadę Łowce włączono (z powrotem) do powiatu jarosławskiego w tymże województwie[10], równocześnie znosząc ją i włączając jej obszar do gromad Skołoszów (wieś Lutków) i Chłopice (wieś Łowce)[11][12][13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 21/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu jarosławskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 18 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 11, Poz. 41)
  7. Z mocą (wstecz) od 1 października 1954
  8. Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 244
  9. Uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Radymnie (punkt 15) z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 9 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 34)
  10. Dz.U. z 1961 r. nr 46, poz. 245
  11. Uchwała Nr 20/61 z dnia 14 września 1961 r. Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie w sprawie zmian w podziale administracyjnym województwa rzeszowskiego na gromady; w ramach Obwieszczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 25 listopada 1961 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu uchwały Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie Nr 20/61 z dnia 14 września 1961 r. o zmianach w podziale administracyjnym województwa rzeszowskiego na gromady (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 29 listopada 1961 r., Nr. 11, Poz. 55)
  12. Określenie powiatu w którym gromada została zniesiona nie jest jednoznaczne. Według uchwały nr 20/61 nastąpiło to 31 grudnia 1961 jeszcze w powiecie radymniańskim, natomiast z zapisu w Dz.U. z 1961 r. Nr 46, poz. 245 wynika że gromada (nie obszar zniesionej gromady!) została 31 grudnia 1961 włączona do powiatu jarosławskiego
  13. Skołoszów (gromada) należała do 31 grudnia 1961 również do powiatu radymniańskiego, po czym została włączona do powiatu jarosławskiego, natomiast gromada Chłopice należała przez cały czas do powiatu jarosławskiego