Borowa Wieś (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Gromada Borowa Wieś)
Borowa Wieś
gromada
1954–1973
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

katowickie

Powiat

1954: pszczyński
1954–72: tyski

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Borowa Wieś

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Plan
Liczba sołectw

3

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

22

brak współrzędnych

Borowa Wieś – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Borowa Wieś z siedzibą GRN w Borowej Wsi (obecnie w granicach Mikołowa) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie pszczyńskim w woj. stalinogrodzkim, na mocy uchwały nr 21/54 WRN w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Borowa Wieś, Paniowy i Śmiłowice oraz niektóre parcele (z karty 2 obrębu Stara Kuźnia i karty 8 obrębu Górne Lasy Pszczyńskie) z dotychczasowej gromady Stara Kuźnia (której pozostały obszar włączono do Nowego Bytomia[6]) ze zniesionej gminy Śmiłowice w tymże powiecie[7].

13 listopada 1954 (z mocą obowiązująca wstecz od 1 października 1954) gromada weszła w skład nowo utworzonego powiatu tyskiego w tymże województwie[8], gdzie ustalono dla niej 22 członków gromadzkiej rady narodowej[9].

20 grudnia 1956 województwo stalinogrodzkie przemianowano (z powrotem) na katowickie[10].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 12/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie zmiany granic miast Nowy Bytom, Stalinogród, Zawiercie oraz zmiany granic niektórych powiatów w województwie stalinogrodzkim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 54)
  7. Uchwała Nr 21/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu pszczyńskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 15 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 54)
  8. Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 246
  9. Uchwała Nr 42/246 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Pszczynie z 4. X. 1954 w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych powiatu tyskiego (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 8 października 1954 r., Nr. 8, Poz. 43)
  10. Dz.U. z 1956 r. nr 58, poz. 269
  11. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.