Stąporków Nowy (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Gromada Stąporków Nowy)
Stąporków Nowy
gromada
1954–1954
Państwo

 Polska

Województwo

kieleckie

Powiat

konecki

Data powstania

29 września 1954

Data likwidacji

13 listopada 1954

Siedziba

Stąporków Nowy

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

6

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

21

brak współrzędnych

Stąporków Nowy (alt. Stąporków[1]) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[2] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[3], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[4][5].

Gromadę Stąporków Nowy z siedzibą GRN w Stąporkowie Nowym (obecnie jest to wschodnia część miasta Stąporków) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[4] – w powiecie koneckim w woj. kieleckim, na mocy uchwały nr 13d/54 WRN w Kielcach z dnia 29 września 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[6] Sadykierz i (Stary) Stąporków ze zniesionej gminy Duraczów oraz obszary dotychczasowych gromad Nieborów, Koprusa, Stąporków Nowy i Wołów a także wieś Miła z dotychczasowej gromady Wąglów ze zniesionej gminy Odrowąż w tymże powiecie[7]. Dla gromady ustalono 21 członków gromadzkiej rady narodowej[8].

13 listopada 1954, po sześciu tygodniach, gromadę Stąporków zniesiono w związku z nadaniem jej statusu osiedla (osiedle przyjęło nazwę Stąporków)[1] (prawa miejskie z kolei Stąporków otrzymał 1 stycznia 1967[9]).

Uwaga: gromada Stąporków (o innym składzie) istniała także w latach 1969–72.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 253
  2. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  3. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  4. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  5. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  6. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  7. Uchwała Nr 13d/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu koneckiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 20 grudnia 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 31 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 104)
  8. Uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Końskich z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 9 października 1954 r., Nr. 11, Poz. 27)
  9. Dz.U. z 1966 r. nr 52, poz. 318