Grzegorz (Nemcow)
| Georgi Nemcow | |
| Metropolita dorostolski | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1828 |
| Data i miejsce śmierci |
16 grudnia 1898 |
| Metropolita dorostolski | |
| Okres sprawowania |
1872–1898 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
1846 |
| Diakonat |
1851 |
| Prezbiterat |
do 1872 |
| Chirotonia biskupia |
1 lipca 1872 |
| Data konsekracji |
1 lipca 1872 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||
| Miejsce | |||||
| Konsekrator | |||||
| |||||
Grzegorz, imię świeckie Georgi Nemcow (ur. 1828 w Sorokach, zm. 16 grudnia 1898 w Sofii) – bułgarski biskup prawosławny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W wieku siedemnastu lat wyjechał z Bułgarii na Athos, gdzie wstąpił jako posłusznik do monasteru Chilandar i tam w 1846 złożył wieczyste śluby mnisze. W monasterze spotkał się pierwszy raz z archimandrytą Hilarionem, późniejszym metropolitą, i zachęcany przez niego podjął studia nad księgozbiorem Chilandaru. W 1850, wyjeżdżając z Athosu, Hilarion zabrał mnicha Grzegorza ze sobą do Stambułu. W 1851 Grzegorz został wyświęcony na hierodiakona. W 1863 rozpoczął studia teologiczne w szkole Patriarchatu Konstantynopolitańskiego na wyspie Chalki. Ukończył ją w 1863 z tytułem doktora teologii. Podjął wówczas pracę duszpasterską w bułgarskiej cerkwi św. Szczepana w Stambule oraz w prowadzonej przy niej szkole.
1 lipca 1872 został wyświęcony na pierwszego metropolitę dorostolskiego i czerweńskiego w ramach Egzarchatu Bułgarskiego. Następnie od 1875 do 1878 kierował eparchią wielkotyrnowską. Przyczynił się do wzmocnienia pozycji Kościoła w odrodzonym państwie bułgarskim; był ceniony jako dyplomata kościelny, przyjaźnił się z księciem Ferdynandem I.
Znał języki niemiecki, turecki, rosyjski i rumuński. Pochowany w Ruse, w przedsionku soboru Trójcy Świętej[1].