Grzegorz Glass

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzegorz Glass
Data i miejsce urodzenia

5 maja 1869
Petersburg

Data i miejsce śmierci

11 kwietnia 1929
Warszawa

Zawód, zajęcie

pisarz, publicysta, prawnik

Grób Grzegorza Glassa na Cmentarzu Powązkowskim

Grzegorz Glass (ur. 5 maja 1869 w Petersburgu, zm. 11 kwietnia 1929 w Warszawie) – polski prawnik, nowelista, publicysta, tłumacz literatury pięknej.

Grzegorz Glass pochodził ze spolonizowanej rodziny żydowskiej. Ukończył prawo na rosyjskim Uniwersytecie Warszawskim. Przez większość życia pracował jako adwokat, był obrońcą w procesach politycznych. Związany był z lewicą socjalistyczną. Współpracował jako publicysta z „Głosem” i „Czerwonym Sztandarem”. Z powodów politycznych często zmieniał miejsce pobytu (Warszawa, Lwów, Kraków, Moskwa, Belgia, Francja).

Tworzył w epoce Młodej Polski. Pisał nowele i inne utwory o charakterze satyryczno-publicystycznym, m.in.:

  • Błyski[1](1908)
  • Wizerunek człowieka w r. 1906 w Polsce poczciwego[2] (1908)
  • W dzień sławy. Poema satyryczne[3] (1910)
  • Gromada i człowiek[4] (1912)

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 226-3-26)[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Grzegorz Glass, Błyski, wyd. 1908 [online], polona.pl [dostęp 2018-06-22].
  2. Wizerunek człowieka w r. 1906 w Polsce poczciwego : pamiętnik Wiesława Wrony z rpsu podał do druku Grzegorz Glass, wyd. 1908 [online], polona.pl [dostęp 2018-06-22].
  3. Grzegorz Glass, W dzień sławy : poema satyryczne, wyd. 1910 [online], polona.pl [dostęp 2018-06-22].
  4. Grzegorz Glass, Gromada i człowiek, wyd. 1912 [online], polona.pl [dostęp 2018-06-22].
  5. Cmentarz Stare Powązki: GRZEGORZ GLASS, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-07-27].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Artur Hutnikiewicz: Młoda Polska. Wyd. IX - 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 428, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13850-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]