Grzegorz Górny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzegorz Górny
Ilustracja
Grzegorz Górny (2018)
Data urodzenia

30 marca 1969

Zawód, zajęcie

dziennikarz, publicysta

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

redaktor naczelny

Pracodawca

Fronda (2007–2012)

Małżeństwo

Angelika Górny

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Węgierskiego Zasługi (cywilny)

Grzegorz Górny (ur. 30 marca 1969)[1]polski dziennikarz i publicysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim. Na początku lat 90. pracował w „Gazecie Wyborczej”.

W 1994 wraz z Rafałem Smoczyńskim stworzył kwartalnik „Fronda”, który redagował przez 11 lat. W latach 1995–2001 współtworzył też program telewizyjny pod tym samym tytułem.

W lipcu 2005 właściciele tygodnika „Ozon” powierzyli mu stanowisko redaktora naczelnego. Po upadku „Ozonu” został wiceprezesem spółki Media Dei, która zamierza wydawać nowy tygodnik o podobnym do „Ozonu” profilu. Autor filmów dokumentalnych z serii Raport Specjalny dla Telewizji Polsat; współautor reportażu na temat działalności Wojskowych Służb Informacyjnych w polskich mediach telewizyjnych w latach 90.[2][3][4][5] wyemitowanego w magazynie reporterskim 30 minut. Od października 2007 do 14 kwietnia 2012 znów był redaktorem naczelnym kwartalnika „Fronda[6]. W grudniu 2012 został publicystą tygodnika „W Sieci” (aktualnie „Sieci") i portalu wpolityce.pl[7]. Prowadzi Klub Trójki w Programie III Polskiego Radia[8].

Laureat wielu nagród dziennikarskich, filmowych i książkowych (m.in. Grand Press, Feniks, Totus Tuus i Nagroda im. Jerzego Zieleńskiego). Odznaczony węgierskim Orderem Zasługi[8].

Żonaty z Angeliką (członkinią grupy muzycznej 2Tm2,3), mają pięcioro dzieci[9].

Ważniejsze publikacje[edytuj | edytuj kod]

Grzegorz Górny i Janusz Rosikoń w trakcie rozdawania autografów na XXVIII Targach Wydawców Katolickich w 2023.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

  • Przebaczamy i prosimy o przebaczenie, 2001
  • Cywilizacja aborcji, dokumentalny, 2003[10] – przytoczono w nim liczby aborcji: rocznie 53 miliony zabiegów oraz podano, że w ciągu ostatnich 30 lat przeprowadzono na świecie jeden miliard aborcji[11]
  • Narkoatak, 2004
  • Polski islam, 2004
  • Śmierć na życzenie?, 2004
  • Boskie oblicze, 2006
  • Przebaczyć, 2006[12]

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • Medal Europa, Węgry, Budapest, 2011[13]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Grzegorz Górny [online], Wydawnictwo W drodze [dostęp 2023-05-04] (pol.).
  2. W. Sumliński, G. Górny: Agenci w mediach – cz. I, program 30 minut, TVP3, 26.01.2007.
  3. W. Sumliński, G. Górny: Agenci w mediach – cz. II, program 30 minut, TVP3, 26.01.2007.
  4. TVP: WSI miały 115 agentów w mediach, Wirtualna Polska, 27.01.2007.
  5. Były szef „Teleexpressu” przyznał się do współpracy z WSI, Onet.pl, 30.01.2007.
  6. Grzegorz Górny odchodzi z „Frondy”, Razem.tv / Gosc.pl 14.04.2012.
  7. Nowoczesny, niezależny, odważny dwutygodnik osobistych opinii „wSieci” już w sprzedaży!!!. wpolityce.pl. [dostęp 2012-11-29]. (pol.).
  8. a b wPolityce.pl [online], wpolityce.pl [dostęp 2016-12-25].
  9. Robert Mazurek. Pies mniej już poluje. „Rzeczpospolita”, 2010-03-06. Presspublica. [dostęp 2010-03-07]. 
  10. „Cywilizacja aborcji” na stronie filmpolski.pl.
  11. Felieton: Cywilizacja aborcji, tp.com.pl [dostęp 2009-03-24].
  12. Grzegorz Górny – Filmografia na stronie filmpolski.pl.
  13. Grzegorz Górny – niedawno odznaczony Medalem Europejskim mówi m.in. o wolności mediów. radiownet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-07)]..