Grzybówka zielonawa
.JPG)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
grzybówka zielonawa |
| Nazwa systematyczna | |
| Mycena arcangeliana Bres Contr. Bolus Herb.: 78 (1904) | |
Grzybówka zielonawa (Mycena arcangeliana Bres.) – gatunek grzybów z rodziny grzybówkowatych (Mycenaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Mycena, Mycenaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Gatunek ten po raz pierwszy opisał Giacomo Bresàdola w 1904 r.[1]. Maria Lisiewska w 1987 r. nadała mu nazwę grzybówka liniowana[2], Władysław Wojewoda w 2003 r. zaproponował nazwę grzybówka zielonawa[3].
- Mycena arcangeliana var. oortiana Kühner 1938
- Mycena arcangeliana Bres. 1904 f. arcangeliana
- Mycena arcangeliana Bres. 1904 var. arcangeliana
- Mycena arcangeliana var. oortiana Kühner 1938
- Mycena lineata var. olivascens Quél. 1889
- Mycena olivascens Quél.
- Mycena olivascens Quél. f. olivascens
- Mycena olivascens Quél. var. olivascens
- Mycena oortiana Hora 1960
- Mycena vitilis var. olivascens (Quél. ex Bigeard & H. Guill.) Kühner 1938
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnicy 7–20 mm, za młodu stożkowaty, potem dzwonkowaty z tępym garbem. Skórka matowa, brzeg kapelusza ostry i pofalowany. W stanie suchym kapelusz jest białawy lub szarożółtawy, na środku ciemniejszy (oliwkowy). W czasie wilgotnej pogody kapelusz jest ciemniejszy – oliwkowobrązowy[5]. Kapelusz jest higrofaniczny, przeźroczysty i promieniście żłobkowany[6].
Szerokie i zbiegające ząbkiem na trzon, koloru białego, tylko u trzonu ciemniejsze, szaroczarne, Ostrza blaszek nierówne, nieco pofalowane[5].
Wysokość 4–7 cm, grubość do 3 mm, walcowaty, prosty. Powierzchnia gładka, jedwabiście matowa, górą biaława. U młodych okazów ma niebieskawo-różowofioletowy odcień i szklisty połysk, u starszych jest szarooliwkowy. U nasady pokryty białym meszkiem[5].
Cienki, cytrynowożółtego koloru, o słabym smaku i zapachu rzodkwi[5].
Białawy. Zarodniki elipsoidalne, rzadziej kuliste, amyloidalne, gładkie, pokryte nielicznymi brodawkami. Rozmiar 8–11 × 4,5–6 μm[6].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje tylko w Europie[7]. W. Wojewoda w 2003 r. w zestawieniu grzybów wielkoowocnikowych Polski podał 7 stanowisk z uwagą, że prawdopodobnie jest bardzo9rzadki i zagrożony[3].
Rośnie na murszejącym drewnie drzew liściastych, na opadłych gałęziach, pniach i pniakach[2].
Znaczenie[edytuj | edytuj kod]
Saprotrof[3]. Grzyb niejadalny[5].
Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]
Podobna jest grzybówka nitkowatotrzonowa (Mycena filopes), ale ma zapach jodoformu[5]. Podobna jest też grzybówka oliwkowa (Mycena chlorantha), ale rośnie wyłącznie w trawie, zwłaszcza na pasach zieleni przyległych do nadmorskich wydm[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-02-18] (ang.).
- ↑ a b M. Lisiewska, K. Kochman, A. Skirgiełło. Grzybówka (Mycena). 17. Podstawczaki (Basidiomycetes), bedłkowe (Agaricales), gąskowate I (Tricholomataceae). Kraków: PWN, 1987.
- ↑ a b c Władysław Wojewoda. Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-09-15]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Pavol Škubla, Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, ISBN 978-83-245-9550-1.
- ↑ a b c A key to the Mycenas of Norway. ''Mycena arcangeliana'' [online] [dostęp 2012-09-21] [zarchiwizowane z adresu 2015-10-31].
- ↑ Discover Life Maps [online] [dostęp 2015-06-22].