Grzybnia powietrzna
Grzybnia powietrzna, zwana też grzybnią rozrodczą, zewnętrzną lub powierzchniową – rodzaj grzybni występujący tylko na powierzchni podłoża. Ma postać puchu lub waty[1]. Służy do oddychania, oraz do wytwarzania zarodników[2].
Przeciwieństwem grzybni powietrznej jest grzybnia substratowa, która wnika do podłoża i służy do pobierania wody i substancji pokarmowych. Podział na grzybnię powietrzną i substratową jest podziałem funkcjonalnym i u niektórych gatunków grzybów strzępki budujące te dwa rodzaje grzybni nie różnią się budową, u wielu jednak zaznaczają się duże różnice w budowie strzępek[1].
U niektórych gatunków grzybów pasożytniczych, np. u Erysiphe (mączniak), zasadnicza część grzybni to grzybnia powietrzna, do wnętrza zaatakowanych roślin wnikają tylko wyspecjalizowane ssawki[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b E. Gerhardt, Grzyby: wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, ISBN 83-7404-513-2.
- ↑ Projekt Fusar. ''Fusarium'' [online] [dostęp 2016-06-02].
- ↑ B. Sałata, Flora Polska. Grzyby (Mycota) 15: Ascomycetes, Erysiphales, Warszawa-Kraków: PWN, 1985.