Kalima (miasto)
36°27′N 7°26′E/36,450000 7,433333
 Teatr Rzymski | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Wilajet | |||
| Powierzchnia |
44.47 km² | ||
| Wysokość |
256 m n.p.m. | ||
| Populacja (2012) • liczba ludności • gęstość |
| ||
| Kod pocztowy |
24000 | ||
Położenie na mapie Algierii  | |||
| 36°27′N 7°26′E/36,450000 7,433333
| |||
Kalima (arab. قالمة, fr. Guelma, łac. Calama) – miasto w północno-wschodniej Algierii, w Atlasie Tellskim, ośrodek administracyjny prowincji Kalima. Około 132 tys. mieszkańców.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Historia tego miasta sięga czasów prehistorycznych. Było miastem fenickim o nazwie Malaca. Rzymianie przemianowali je na Calama, należało wtedy do prowincji Numidii. Za cesarza Dioklecjana weszło w skład prowincji Africa proconsularis.
Przeżywało rozkwit za czasów chrześcijańskich. W 397 roku biskupem miasta został Posydiusz, który należał do uczniów Augustyna z Hippony. Brał udział w synodach zwoływanych w Kartaginie w 403, 407, 410, 411 i 419 roku i milewskim. W swojej działalności zwalczał donatyzm i pelagianizm. Będąc wysłannikiem do cesarza Honoriusza w sprawie zaostrzenia liberalnego dla heretyków prawa, poznał św. Paulina (410 rok). W tym czasie utrzymywał listowny kontakt ze św. Augustynem. W 428 roku musiał opuścić obleganą przez Wandalów Kalamę i udał się do Hippony, gdzie towarzyszył śmierci swego nauczyciela. Po powrocie na stolicę biskupią (ok. 435 roku) wraz z Noatem i Sewerianem występowali przeciw propagowanemu przez króla Genzeryka arianizmowi. W 437 roku został wygnany i prawdopodobnie udał się do Italii, gdzie zmarł.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Emil Stanula, Possydiusz z Kalamy [w:] César Vidal Manzanares, Pisarze wczesnochrześcijańscy I–VII w., Warszawa: Verbinum, 2001.