Guglielmo Marengo
| Kardynał biskup | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 stycznia 1178 |
| Biskup Porto-Santa Rufina | |
| Okres sprawowania |
1176-1178 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Kreacja kardynalska |
1158 |
Guglielmo Marengo (zm. 18 stycznia 1178) – włoski kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził w Pawii i początkowo był archidiakonem kapituły w swoim rodzinnym mieście. W marcu 1158 Hadrian IV wyniósł go do godności kardynała-prezbitera S. Pietro in Vincoli i w następnym roku wysłał go jako legata do Lombardii. Brał udział w podwójnej papieskiej elekcji 1159, opowiadając się po stronie prawnie obranego papieża Aleksandra III. W 1160 był jego reprezentantem na zwołanym przez cesarza Fryderyka Barbarossę synodzie w Pawii, który zakończył się uznaniem przez cesarza antypapieża Wiktora IV; powściągliwa postawa kardynała w trakcie obrad tego synodu naraziła go na zarzuty o nielojalność wobec Aleksandra III. W następnych latach wielokrotnie działał jako legat papieski w Lombardii (1160, 1164, 1169, 1172, 1175), na Sycylii (1167) oraz Francji i Anglii (1160, 1167-68). W 1177 uczestniczył w negocjacjach z cesarzem Fryderykiem Barbarossą, które doprowadziły ostatecznie do zawarcia traktatu weneckiego i zakończenia schizmy w Kościele. W grudniu 1176 został mianowany biskupem Porto e S. Rufina. Podpisywał bulle papieskie między 14 maja 1158 a 5 października 1177. Zmarł w Aversa.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J. M. Brixius, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181, Berlin 1912, s. 60 nr 13.
- I. S. Robinson, The Papacy 1073-1198. Continuity and Innovation, Cambridge University Press 1990.