Guillaume Faye

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Guillaume Faye
Ilustracja
Guillaume Faye (2015)
Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1949
Angoulême

Data śmierci

7 marca 2019

Narodowość

francuska

Język

francuski

Alma Mater

Instytut Nauk Politycznych w Paryżu

Dziedzina sztuki

reportaż, literatura faktu

Ważne dzieła

L’Archéofuturisme

Strona internetowa

Guillaume Faye (ur. 7 listopada 1949 w Angoulême, zm. 7 marca 2019[1]) – francuski skrajnie prawicowy myśliciel, dziennikarz i pisarz.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Myśl Guillaume Faye’a wyrażona na wlepce

W latach 70. i 80. XX wieku należał do najistotniejszych teoretyków francuskiej Nowej Prawicy. Był członkiem think tanku GRECE, ale potem, wraz z wieloma innymi członkami, wystąpił z tej organizacji. Wtedy też rozpoczął karierę dziennikarską. Publikował m.in. w Le Figaro Magazin, Paris Match i VSD. Samodzielnie prowadził czasopismo J'ai Tout Compris.

W latach 90. XX wieku występował w młodzieżowej stacji radiowej Skyrock. Nieobecny w polityce od 1987, wrócił doń w latach 90., publikując artykuły na temat kultury, religii i imigracji. Współpracował z tygodnikiem prawicowym Rivarol.

Poglądy[edytuj | edytuj kod]

Faye był zdecydowanym przeciwnikiem idei multikulturowości.

W książce „L’Archéofuturisme” zawarł fundamenty praktycznej postawy intelektualnej łączącej odwołanie do tradycji europejskiej i akceptację futurologicznych koncepcji wprowadzania innowacji technologicznych[2].

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Le Système à tuer les peuples, Copernic 1981.
  • Contre l’économisme, Le Labyrinthe, 1983.
  • La Nouvelle société de consommation, Le Labyrinthe, 1984.
  • L’Occident comme déclin, Le Labyrinthe, 1984.
  • Nouveaux discours à la Nation Européenne, Albatros, 1985.
  • Europe et modernité, Eurograf, 1985.
  • Petit lexique du partisan européen (collaborator), Eurograf, 1985.
  • Les Nouveaux enjeux idéologiques, Le Labyrinthe, 1985.
  • La Soft-idéologie (collaborator as Pierre Barbès), Robert Laffont, 1987.
  • L’Archéofuturisme, L'Aencre, 1999. Tłumaczenie angielskie: Archeofuturism, Arktos, 2010.
  • La Colonisation de l’Europe: discours vrai sur l’immigration et l’Islam, L’Æncre, 2000.
  • Les Extra-terrestres de A à Z, Dualpha, 2000.
  • Pourquoi nous combattons: manifeste de la résistance européenne, L’Æncre, 2001.
  • Avant-guerre, L’Aencre, 2002.
  • Le coup dEtat mondial: Essai sur le Nouvel Impérialisme Américain., L’Æncre, 2004.
  • La congergence des catastrophes., L’Æncre, 2004. Tłumaczenie angielskie: Convergence of Catastrophes, Arktos, 2012.
  • Mon programme: Un programme révolutionnaire ne vise pas à changer les règles du jeu mais à changer de jeu, Les Éditions du Lore, 2012.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. È morto Guillaume Faye, l’uomo che ha cambiato il pensiero non conforme europeo. ilprimatonazionale.it. [dostęp 2019-03-07]. (wł.).
  2. brusselsjournal.com: Guillaume Faye - Back To The Archeo-Future. [dostęp 2013-12-22]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]