Guillaume Guillon-Lethière

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Guillaume Guillon-Lethière
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1760
Sainte-Anne

Data śmierci

22 kwietnia 1832

Narodowość

francuska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

neoklasycyzm

Śmierć Katona, 1795, Ermitaż

Guillaume Guillon-Lethière (ur. 10 stycznia 1760 w Sainte-Anne, zm. 22 kwietnia 1832) – francuski malarz neoklasycystyczny, profesor École des Beaux-Arts w Paryżu.

Był nieślubnym synem uwolnionej niewolnicy z Gwadelupy i królewskiego prokuratora. Dzieciństwo spędził na wyspie, w wieku 14 lat wyjechał do Francji, gdzie podjął naukę m.in. u Gabriela François Doyena w Académie Royale de Peinture et de Sculpture. Po otrzymaniu drugiej nagrody w konkursie Prix de Rome wyjechał na kilka lat do Rzymu, gdzie zainteresował się sztuką klasyczną. Po powrocie do Francji założył pracownię konkurującą z inną, prowadzoną przez Jacques'a-Louisa Davida. W 1818 otrzymał order Legię Honorową, a rok później został profesorem École des Beaux-Arts w Paryżu. Zmarł na cholerę w 1832.

Wśród licznych uczniów artysty byli m.in. Louis Boulanger, Eugène Devéria i Isidore Pils.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]