Gumieniec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gumieniec
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

bytowski

Gmina

Trzebielino

Liczba ludności (2011)

231[2]

Strefa numeracyjna

59

Kod pocztowy

77-235[3]

Tablice rejestracyjne

GBY

SIMC

0751686

Położenie na mapie gminy Trzebielino
Mapa konturowa gminy Trzebielino, u góry znajduje się punkt z opisem „Gumieniec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Gumieniec”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Gumieniec”
Położenie na mapie powiatu bytowskiego
Mapa konturowa powiatu bytowskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Gumieniec”
Ziemia54°15′21″N 17°02′51″E/54,255833 17,047500[1]

Gumieniec (kaszb.Gùmiéńc, niem. Gumenz) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Trzebielino[4][5].

Miejscowość jest siedzibą sołectwa Gumieniec, w którego skład wchodzą również Ciemnica, Kleszczewo i Radaczewo[6].

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Gumieniec, po jej zniesieniu w gromadzie Barcino. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.

W Gumieńcu znajduje się: nieczynna stacja kolejowa, gospodarstwo rybackie, sklep, kościół, dawna szkoła, ferma trzody chlewnej oraz fragment starego dworku. Przez Gumieniec przepływa rzeka Bystrzenica. Stacja kolejowa w Gumieńcu została wybudowana pod koniec XIX w. Po istniejącym torowisku jeździ drezyna. Po dawnym dworcu pozostały dwa budynki: budynek dawnego dworca oraz budynek, w którym mieszkali pracownicy kolei.

Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Gumieniec[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0751692 Ciemnica przysiółek
0751700 Kleszczewo przysiółek
0751717 Radaczewo przysiółek

Historia[edytuj | edytuj kod]

Szkoła w Gumieńcu została wybudowana w 1780. W 1813 do szkoły uczęszczało 26 uczniów, których uczył jeden nauczyciel. W 1937 do szkoły było zapisanych 116 uczniów, których uczyło 3 nauczycieli. W 1997 zakończono działalność szkoły i nauczanie dzieci przeniesiono do SP w Suchorzu.

Kościół w Gumieńcu został wybudowany w 1928. Pastor, który odprawiał tu nabożeństwa był wyznania ewangelickiego. Kościół pw. św. Jana Chrzciciela został poświęcony 24 czerwca 1946. Jest kościołem filialnym parafii św. Anny w Barcinie[7]. Ks. Edward Korecki odprawił mszę dopiero w 1959. W 2010 został przeprowadzony remont dachu i ołtarza. Zostały zakupione nowe ławki i drzwi wejściowe[potrzebny przypis].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 40218
  2. ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych. Poczta Polska, 2013. [dostęp 2023-12-17].
  4. ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 2015-08-04 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
  5. ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2018-11-16].
  6. ↑ Jednostki pomocnicze gminy Trzebielino. Urząd Gminy Trzebielino. [dostęp 2018-11-16].
  7. ↑ Parafia pw. św. Anny, Barcino. diecezjakoszalin.pl. [dostęp 2023-12-17]. (pol.).
Gmina Trzebielino
Wsie
Osady
Osady leśne
Integralne
części wsi
Nieofic. osada

Herb gminy Trzebielino

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gumieniec&oldid=72538817”