Gustaw Kamieński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gustaw Kamieński
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1848
Siedlce

Data i miejsce śmierci

31 stycznia 1930
Warszawa

Zawód, zajęcie

pisarz, inżynier

Grób Gustawa Kamieńskiego na cmentarzu Powązkowskim

Gustaw Kamieński ps. Gamaston (ur. 5 kwietnia 1848 w Siedlcach, zm. 31 stycznia 1930 w Warszawie) – polski pisarz nowelista, inżynier technolog budownictwa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1870 ukończył Petersburski Państwowy Instytut Technologiczny[1]. Z wykształcenia był inżynierem budownictwa, specjalizował się w produkcji cementu. Należał do grupy założycieli Stowarzyszenia Techników Polskich (powstałego w 1874 jako Klub Techniczny)[2]. Pełnił funkcję prezesa Koła Żelbetników, które działało przy tym Stowarzyszeniu[3].

Pisarstwo było jego zamiłowaniem, któremu oddawał się w wolnym czasie. Przyjął pseudonim Gamaston, który stworzył łącząc łacińskie i angielskie określenie słowa kamień[4]. Był dramaturgiem, tworzył prozę. Jego twórczość w dwudziestoleciu była bardzo modna, wiele z jego utworów komediowych przeniesiono na deski teatralne. Ponieważ nowele nie ukazywały się w formie książkowej, a jedynie publikowano je w odcinkach w warszawskiej prasie, więc po 1945 szybko zostały szybko zapomniane. Przyczyniły się do tego również przemiany społeczne i realia życia zupełnie odmienne od tych, które opisywał Gamaston. Gustaw Kamieński zmarł w 1930 i spoczął na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 39-6-14/15)[5].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]