Gyraulus acronicus

	Gyraulus acronicus
	(A. Férussac, 1807)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	mięczaki
Gromada	ślimaki
Podgromada	Heterobranchia
Infragromada	Euthyneura
(bez rangi)	Tectipleura
Nadrząd	Hygrophila
Nadrodzina	Lymnaeoidea
Rodzina	zatoczkowate
Podrodzina	Planorbinae
Rodzaj	Gyraulus
Gatunek	Gyraulus acronicus
Synonimy
	Gyraulus deformis Hartmann, 1844; Planorbis acronicus A. Férussac, 1807; Planorbis devians Porro, 1838; Planorbis gredleri Gredler, 1859;
	Gyraulus deformis Hartmann, 1844; Planorbis acronicus A. Férussac, 1807; Planorbis devians Porro, 1838; Planorbis gredleri Gredler, 1859;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; brak danych
	Multimedia w Wikimedia Commons

Gyraulus acronicus – gatunek słodkowodnego ślimaka nasadoocznego z rodziny zatoczkowatych (Planorbidae).

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Zasięg występowania tego gatunku obejmuje część Europy i Azji. W Europie rozciąga się od południowej Anglii przez Skandynawię i Europę Środkową po Włochy, Albanię, Rumunię i Ukrainę. W Azji obejmuje Syberię^[3]. W Polsce jest gatunkiem bardzo rzadko spotykanym, występującym w Wielkopolsce i w północnej części kraju; prawdopodobnie jest reliktem glacjalnym^[4]^[5].

Zasiedla jeziora i stawy, a także wolno płynące rzeki. Czasami spotykany jest w małych zbiornikach. Występuje wśród roślin wodnych na podłożu żwirowym lub kamiennym^[5].

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Muszla łatwa do pomylenia z muszlami innych gatunków rodzaju Gyraulus, żółtawa do rogowo brązowej, drobno i regularnie prążkowana, bez połysku, z 4–5 wypukłymi skrętami z głębokim szwem. Wymiary muszli 1–1,5 × 5–7 mm^[3]. Odróżnienie podobnych gatunków jest możliwe tylko w oparciu o cechy budowy anatomicznej męskich części układu rozrodczego^[5].

Biologia[edytuj | edytuj kod]

Biologia tego gatunku jest słabo poznana.

Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

W Europie Środkowej jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem z powodu utraty siedlisk, zanieczyszczenia i eutrofizacji wód oraz niszczenie roślinności oczeretowej w jeziorach^[3]^[5]. W Polsce nie jest objęty ochroną prawną. Jest jednym z najrzadszych i najbardziej zagrożonych wyginięciem zatoczkowatych, wpisanym do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt w kategorii EN (gatunek zagrożony)^[4]^[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

mięczaki Polski

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d MolluscaBase eds., Gyraulus acronicus (A. Férussac, 1807), [w:] MolluscaBase [online] [dostęp 2024-03-21] (ang.).
↑ Gyraulus acronicus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b ^c Species summary for Gyraulus acronicus. AnimalBase, 2011. [dostęp 2012-09-01]. (ang.).
↑ ^a ^b Fauna Polski – charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. III. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2008, s. 420. ISBN 978-83-88147-09-8.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Andrzej Piechocki: Gyraulus acronicus (Férussac, 1807). [w:] Polska Czerwona Księga Zwierząt [on-line]. Instytut Ochrony Przyrody PAN. [dostęp 2012-09-01]. (pol.).

[mb-1] MolluscaBase eds., Gyraulus acronicus (A. Férussac, 1807), [w:] MolluscaBase [online] [dostęp 2024-03-21] (ang.).

[iucn-2] Gyraulus acronicus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[ab-3] Species summary for Gyraulus acronicus. AnimalBase, 2011. [dostęp 2012-09-01]. (ang.).

[FaunaT3-4] Fauna Polski – charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. III. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2008, s. 420. ISBN 978-83-88147-09-8.

[iop-5] Andrzej Piechocki: Gyraulus acronicus (Férussac, 1807). [w:] Polska Czerwona Księga Zwierząt [on-line]. Instytut Ochrony Przyrody PAN. [dostęp 2012-09-01]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]