Góra
Góra – wypukła forma ukształtowania terenu o wysokości względnej większej niż 300 m[1]. W Europie za tereny górskie uważa się tereny położone powyżej 500 m n.p.m. Ze względu na wysokości bezwzględne wyróżnia się góry niskie, średnie i wysokie. Ze względu na sposób powstania wyróżnia się góry fałdowe, zrębowe, wulkaniczne i ostańce.
W rzeźbie górskiej wyróżnić można formy wklęsłe (doliny, kotliny, kotły) i wypukłe (szczyty, turnie). Formy wypukłe łączą się w grzbiety górskie lub masywy górskie, te z kolei w pasma górskie. Pasma i masywy wraz z pogórzami i kotlinami śródgórskimi tworzą łańcuchy górskie. Kilka łańcuchów górskich o wspólnych cechach geologicznych, powstałe w czasie tego samego fałdowania noszą nazwę systemu górskiego. Góry fałdowe i zrębowe powstają w wyniku procesów orogenicznych, natomiast wulkaniczne w wyniku działalności wulkanicznej, a ostańce w wyniku działalności erozyjnej i denudacyjnej głównie wody.
Zobacz też
- system górski - łańcuch górski - pasmo górskie - masyw górski - szczyt
- wzgórze - pagórek - turnia - grań - grzbiet górski - góra stołowa - góra kopiasta - góra-świadek - twardzielec - ostaniec - góra wyspowa - przełęcz
- wyżyna
Przypisy
- ↑ Wojciech Lewandowski, Marek Zgorzelski: Góry wysokie. Leksykon. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2002. ISBN 83-214-1278-5.
Linki zewnętrzne
- Góra, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 685.