RAF Bramcote
52°29′23″N 1°23′57″W/52,489722 -1,399167
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
Nuneaton |
| Kod taktyczny |
RT |
| Rodzaj bazy | |
| Typ bazy |
operacyjna |
| Historia | |
| Używana od |
czerwiec 1940[a] |
| Używana do |
grudzień 1943 |
| Dane taktyczne | |
| Stacjonujące jednostki | |
| Bazująca broń | |
| Użytkownicy | |
| Polskie Siły Powietrzne | |
Położenie na mapie Warwickshire  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
Położenie na mapie Anglii  | |
| 52°29′23″N 1°23′57″W/52,489722 -1,399167
| |
RAF Bramcote – baza lotnicza Royal Air Force zlokalizowana na przedmieściach Nuneaton (hrabstwo Warwickshire). Jedna z baz RAF używanych w okresie II wojny światowej przez jednostki Polskich Sił Powietrznych. Po wojnie przemianowana HMS Gamecock a następnie na Gamecock Barracks.
Historia bazy[edytuj | edytuj kod]
W strukturach RAF[edytuj | edytuj kod]
Stacja powstała w 1939. Głównym użytkownikiem był 18 Operational Training Unit przeniesiony ostatecznie z Hucknall w czerwcu 1940, w celu szkolenia, z czasem głównie polskich załóg na samoloty Vickers Wellington.
W 1940 cztery polskie dywizjony (300, 301, 304 and 305) były formowane w Bramcote. Pierwotnie zostały uzbrojone w samoloty Fairey Battle.
Od kwietnia 1943 do października 1945 stacja przeszła pod zarząd dowództwa lotnictwa transportowego jako No. 105 Operational Training Unit RAF, Transport Command. Początkowo jednostka wykorzystywała samoloty Wellington a następnie Douglas Dakota.
Stację zamknięto w 1946 a lotnisko przeszło pod zarząd Royal Navy.
[edytuj | edytuj kod]
RNAS Bramcote przemianowano na HMS Gamecock zgodnie z obyczajem Royal Navy na analogiczną do nazwy jednostek pływających, i stanowiła bazę Ochotniczej Rezerwy Lotniczej Marynarki Wojennej Royal Naval Volunteer Reserve od sierpnia 1947 do października 1955. Pierwszą stacjonującą tu jednostką był 1833 Squadron wyposażony w myśliwce Supermarine Seafire. Początkowo były to wersje Seafire F15 i F.17 ale w 1952, stał się jedyną jednostką RNVR przezbrojoną na Seafire FR.47, z przeciwbieżnymi śmigłami. W lutym 1954 przezbrojony na Hawker Sea Fury FB.11. Pierwsze odrzutowce Supermarine Attacker pojawiły się w październiku 1955, ale ponieważ potrzebowały lepszego pasa startowego jednostkę przeniesiono do stacji RAF Honiley[1].
Midland Air Division, utworzona 1 lipca 1953, powstała w celu zarządzania wszystkimi bazującymi w Bramcote dywizjonami. 1844 Squadron powstał w Bramcote 15 lutego 1954, wyposażony Fairey Firefly AS.6 samoloty wyposażone do walki z okrętami podwodnymi. Samoloty te zostały zastąpione samolotami Grumman Avenger AS.5 w marcu 1956. Oba dywizjony zostały rozwiązane 10 marca 1957 w związku z programem oszczędnościowym[1].
W strukturze Armii Brytyjskiej[edytuj | edytuj kod]
W 1959 lotnisko przeniesiono pod zarząd sił lądowych Armii. kwaterowali tam młodzi kadeci Junior Leaders Regiment Royal Artillery, od lat 60. Po 1990 było to miejsce szkolenia podoficerów oddziałów Royal Artillery. Po dokończeniu szkolenia wojskowego i zawodowego, trwającego dwa lata, trafiali do macierzystych jednostek artylerii.
Obecnie jest miejscem stacjonowania Royal Corps of Signals (jednostek łączności). Może być wynajmowana dla celów filmowych od Ministerstwa Obrony Zjednoczonego Królestwa[2].
Jednostki i ich samoloty[edytuj | edytuj kod]
- No. 151 Squadron RAF (1940) Hawker Hurricane I następnie Boulton Paul Defiant
- No. 215 Squadron RAF (1939) Vickers Wellington I
- 300 Dywizjon Bombowy Ziemi Mazowieckiej (1940) Fairey Battle
- 301 Dywizjon Bombowy Ziemi Pomorskiej "Obrońców Warszawy" (1940) Fairey Battle
- 304 Dywizjon Bombowy "Ziemi Śląskiej im. Ks. Józefa Poniatowskiego" (1940) Fairey Battle następnie Vickers Wellington IC
- 305 Dywizjon Bombowy Ziemi Wielkopolskiej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego (1940) Fairey Battle następnie Vickers Wellington IC
- No. 18 Operational Training Unit RAF (1940–1943) Vickers Wellington
- No. 105 Operational Training Unit RAF (1943–1945) Vickers Wellington następnie Douglas Dakota
- No. 1833 Squadron RNVR
- No. 1844 Squadron RNVR
Zobacz[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Okres używania bazy przez jednostki PSP
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Sturtivant, 1994
- ↑ Ministry of Defence website. [dostęp 2011-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-16)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jefford, Wing Commander C.G., OBE,BA,RAF (Retd). RAF Squadrons, a Comprehensive Record of the Movement and Equipment of all RAF Squadrons and their Antecedents since 1912. Shrewsbury, Shropshire, UK: Airlife Publishing, 2001. ISBN 1-84037-141-2.
- Ray Sturtivant: The Squadrons of the Fleet Air Arm. Air-Britain (Historians) Ltd, 1994. ISBN 0-85130-223-8.