Halowe Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1980

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Halowe Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1980
1979 1981
Ilustracja
Data

1–2 marca 1980

Gospodarz

Sindelfingen

Hala

Glaspalast

Organizator

EAA

Liczba konkurencji

19

Liczba zawodników

237[1]

Liczba reprezentacji

26[1]

XI Halowe Mistrzostwa Europy odbyły się 1–2 marca 1980 w Sindelfingen w Glaspalast. Nie startowali zawodnicy NRD. Największym wydarzeniem mistrzostw był rekord świata Zofii Bielczyk w biegu na 60 m ppł.

Wyniki zawodów[edytuj | edytuj kod]

Mężczyźni[edytuj | edytuj kod]

Konkurencje biegowe[edytuj | edytuj kod]

konkurencja złoto srebro brąz
Bieg na 60 m
(szczegóły)
Marian Woronin
    Polska
6,62 Christian Haas
    RFN
6,62 Aleksandr Aksinin
    ZSRR
6,63
Bieg na 400 m
(szczegóły)
Nikołaj Czerniecki
    ZSRR
46,29 Karel Kolář
    Czechosłowacja
46,55 Remigijus Valiulis
    ZSRR
46,75
Bieg na 800 m
(szczegóły)
Roger Milhau
    Francja
1:50,2 András Paróczai
    Węgry
1:50,3 Herbert Wursthorn
    RFN
1:50,4
Bieg na 1500 m
(szczegóły)
Thomas Wessinghage
    RFN
3:37,6 CR Ray Flynn
    Irlandia
3:38,5 Pierre Délèze
    Szwajcaria
3:38,9
Bieg na 3000 m
(szczegóły)
Karl Fleschen
    RFN
7:57,5 Klaas Lok
    Holandia
7:57,9 Hans-Jürgen Orthmann
    RFN
7:59,9
Bieg na 60 m przez płotki
(szczegóły)
Jurij Czerwaniow
    ZSRR
7,54 WR Romuald Giegiel
    Polska
7,73 Javier Moracho
    Hiszpania
7,75

Konkurencje techniczne[edytuj | edytuj kod]

konkurencja złoto srebro brąz
Skok wzwyż
(szczegóły)
Dietmar Mögenburg
    RFN
2,31 Jacek Wszoła
    Polska
2,29 Adrian Proteasa
    Rumunia
2,29
Skok o tyczce
(szczegóły)
Konstantin Wołkow
    ZSRR
5,60 CR Władimir Polakow
    ZSRR
5,60 Patrick Abada
    Francja
5,55
Skok w dal[2]
(szczegóły)
Winfried Klepsch
    RFN
7,98 Nenad Stekić
    Jugosławia
7,91 Stanisław Jaskułka
    Polska
7,85
Trójskok
(szczegóły)
Béla Bakosi
    Węgry
16,86 Jaak Uudmäe
    ZSRR
16,51 Hennadij Kowtunow
    ZSRR
16,45
Pchnięcie kulą
(szczegóły)
Zlatan Saračević
    Jugosławia
20,43 Jaromír Vlk
    Czechosłowacja
20,19 Ivan Ivančić
    Jugosławia
19,48

Kobiety[edytuj | edytuj kod]

Konkurencje biegowe[edytuj | edytuj kod]

konkurencja złoto srebro brąz
Bieg na 60 m
(szczegóły)
Sofka Popowa
    Bułgaria
7,11 Linda Haglund
    Szwecja
7,14 Ludmiła Kondratjewa
    ZSRR
7,31
Bieg na 400 m
(szczegóły)
Elke Decker
    RFN
52,58 Karoline Käfer
    Austria
52,70 Tatjana Gojszczik
    ZSRR
52,71
Bieg na 800 m
(szczegóły)
Jolanta Januchta
    Polska
2:00,6 CR Anne-Marie Van Nuffel
    Belgia
2:00,9 Liz Barnes
    Wielka Brytania
2:01,5
Bieg na 1500 m
(szczegóły)
Tamara Koba
    ZSRR
4:12,5 Anna Bukis
    Polska
4:13,1 Mary Purcell
    Irlandia
4:14,2
Bieg na 60 m przez płotki
(szczegóły)
Zofia Bielczyk
    Polska
7,77 WR Grażyna Rabsztyn
    Polska
7,89 Natalja Lebiediewa
    ZSRR
8,04

Konkurencje techniczne[edytuj | edytuj kod]

konkurencja złoto srebro brąz
Skok wzwyż
(szczegóły)
Sara Simeoni
    Włochy
1,95 CR Andrea Mátay
    Węgry
1,93 Urszula Kielan
    Polska
1,93
Skok w dal
(szczegóły)
Anna Włodarczyk
    Polska
6,74 CR Anke Weigt
    RFN
6,68 Sabine Everts
    RFN
6,54
Pchnięcie kulą
(szczegóły)
Helena Fibingerová
    Czechosłowacja
19,92 Eva Wilms
    RFN
19,66 Beatrix Philipp
    RFN
17,59

Klasyfikacja medalowa[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Państwo Złoto
Złoto
Srebro
Srebro
Brąz
Brąz
Suma
Razem
1.  RFN 5 3 4 12
2.  Polska 4 4 2 10
3.  ZSRR 4 2 6 12
4.  Czechosłowacja 1 2 0 3
 Węgry 1 2 0 3
6.  Jugosławia 1 1 1 3
7.  Francja 1 0 1 2
8.  Bułgaria 1 0 0 1
 Włochy 1 0 0 1
10.  Irlandia 0 1 1 2
11.  Austria 0 1 0 1
 Belgia 0 1 0 1
 Holandia 0 1 0 1
 Szwecja 0 1 0 1
15.  Hiszpania 0 0 1 1
 Rumunia 0 0 1 1
 Szwajcaria 0 0 1 1
 Wielka Brytania 0 0 1 1
Razem 19 19 19 57

Występy Polaków[edytuj | edytuj kod]

Objaśnienia skrótów[edytuj | edytuj kod]

WR – rekord świata
CR – rekord mistrzostw Europy

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 6 [dostęp 2022-07-16] (ang.).
  2. Konkurs wygrał Ronald Desruelles z Belgii (z wynikiem 8,08 m), ale został następnie zdyskwalifikowany z powodu dopingu (dianavit).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]