Harald Auffarth

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Harald Auffarth
29 zwycięstw
ilustracja
Oberleutnant Oberleutnant
Data i miejsce urodzenia

1896
Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

12 listopada 1946
Eschenbach

Przebieg służby
Lata służby

1914–1918, 1943–1945

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Luftstreitkräfte
Luftwaffe

Jednostki

FA 27, FA(A) 266, Jagdstaffel 18, Jagdstaffel 29

Stanowiska

dowódca Jagdstaffel 29

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Order Domowy Królewski Hohenzollernów z Mieczami na Wojennej Wstędze Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy Srebrna odznaka za rany (Cesarstwo Niemieckie)

Harald Auffarth (ur. 1896, zm. 12 listopada 1946 w Eschenbach) – as lotnictwa niemieckiego Luftstreitkräfte z 129 potwierdzonymi zwycięstwami w I wojnie światowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Harald Auffarth służbę w wojsku rozpoczął w jednostkach piechoty. Po odznaczeniu Żelaznym Krzyżem oraz leczeniu spowodowanym odniesionymi ranami został przeniesiony jako obserwator do jednostek rozpoznawczych oraz wspomagających artylerię. Odpowiednio najpierw do FA 27, a następnie do FA(A) 266. Po przejściu szkolenia z pilotażu samolotów jednomiejscowych we wrześniu 1917 roku Auffarth został przydzielony do dowodzonej przez Rudolpha Bertholda Jagdstaffel 18. Po odniesieniu w ciągu dwóch tygodni pięciu potwierdzonych zwycięstw powietrznych (pierwsze 16 września w okolicach Vierkavenhoek) został przeniesiony na stanowisko tymczasowego dowódcy Jagdstaffel 29[a]. 11 listopada 1917 roku został zatwierdzony na stanowisku dowódcy jednostki. W Jasta 29 pierwsze zwycięstwo odniósł 13 listopada 1917 roku. 28 maja 1918 roku został ponownie ranny w głowę, do czynnej służby powrócił 21 lipca, a już 25 lipca odniósł swoje 15 zwycięstwo powietrzne, w okolicach Loos zestrzelił S.E.5a.

28 września 1918 roku Harald Auffarth został mianowany dowódcą Jagdgruppe 3[b]. 14 października 1918 roku odniósł potrójne zwycięstwo powietrzne, podobnie 30 października zestrzelił 3 samoloty wroga.

Do końca I wojny światowej odniósł łącznie ponad 30 zwycięstw powietrznych, z których 29 zostało oficjalnie potwierdzonych oraz zaliczonych Auffarthowi. Po odniesieniu 20 zwycięstw był nominowany do Pour le Mérite, niestety w momencie przesłania przez dowództwo lotnictwa do sztabu armii wniosku o jego odznaczenie zmienione zostały warunki przyznawania PM. Był odznaczony Srebrną Odznaką za Rany.

W okresie międzywojennym (1924–1929) prowadził Fliegerschule Auffarth w Münster, była to jedna z kilku nieoficjalnych szkół lotnictwa niemieckiego zabronionych traktatem wersalskim. Szkoła została zamknięta tuż przed rozpoczęciem szkolenia pilotów niemieckich w Związku Radzieckim.

W czasie II wojny światowej Harald Auffarth służył w Luftwaffe. W 1943 roku stacjonował w Eschenbach w stopniu Oberstleutnant (podpułkownik). Zmarł 12 października 1946 roku.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Zastąpił Otto Schmidta, który został przeniesiony na stanowisko dowódcy utworzonej właśnie Jagdgruppe 11.
  2. Jednostka złożona z Jagdstaffel 14, Jagdstaffel 26, Jagdstaffel 29 oraz Jagdstaffel 56.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Norman L.R. Franks, Frank W. Bailey, Russell Guest: Above the Lines – The Ace and Fighter Units of German Air Service, Naval Air Service and Flanders Marine Corps 1914–1918. Londyn: Grub Street, 1993, s. 308. ISBN 0-948817-73-9. (ang.).
  • Norman L.R. Franks, Greg VanWyngarden, Harry Dempsey: Fokker D VII Aces of World War I, Part II. Oxford: Osprey Publishing, 2004. ISBN 1-84176-729-8. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]